विठ्ठल नामाची नाहीं गोडी । काळ हाणोनि तोंड फोडी ॥१॥ गळां बांधोनि खांबासी । विंचू लाविती जिव्हेसी ॥२॥ ऐसा अभिमानी मेला । नर्ककुंडीं थारा त्याला ॥३॥ नामा बोध करी मना । दासी जनी लागे चरणा ॥४॥
