नवल वर्तलें नवल वर्तलें नवल गुरुचे पायीं ।
कापुर जळूनि गेला तेथें काजळीं उरली नाहीं ॥१॥
साखर पेरुनी ऊंस काढिला कान झाला डोळा ।
निबर बायको भ्रतार तान्हा सासरा तो भोळा ॥२॥
नवल वर्तलें नवल वर्तलें नवल चोजवेना ।
डोहामाजी मासोळीनें वांचविलें जीवना ॥३॥
नवल वर्तलें नवल वर्तलें अनाम चक्रपाणी ।
गोकुळ चोरुन नेलें तेथें कैंची दासी जनी ॥४॥
