तुम्ही सकळिक संत आहांत सज्ञान ।
हें माझें अज्ञान फार आहे ॥१॥
याजबरोबर चालावी हो वाट ।
मोडतील कांटे सांभाळावे ॥२॥
हळूहळू जावें करुं नका घाई ।
चालायाची नाहीं संवय त्यासी ॥३॥
लागतांचि भूक न धरी हा निर्धार ।
घ्यावा समाचार क्षणक्षणा ॥४॥
जनी म्हणे ऐसें बोलिला घननीळ ।
नेत्रींहुनी जळ वाहतसे ॥५॥
