कर पसरिला भगवंतें – संत जनाबाई अभंग – २४८
कर पसरिला भगवंतें ।
घाली द्रौपदी देंठातें ॥१॥
म्हणे पावो विश्वंभर ।
बोले द्रौपदी सुंदर ॥२॥
देतां तृप्तीचा ढेंकर ।
धालें त्रैलोक्य अपार ॥३॥
दावी कौतुक श्रीपती ।
पर्वत अन्नाचे पाहाती ॥४॥
उष्ण घवघवीत कैसी ।
वाफा उठती आकाशीं ॥५॥
नानापरिचीं दिव्यान्नें ।
डोळां दावी नारायणें ॥६॥
चोज सर्वांचिया मनीं ।
म्हणे नामयाची जनी ॥७॥