बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

वैकुंठीचा हरी – संत जनाबाई अभंग – १८५

वैकुंठीचा हरी – संत जनाबाई अभंग – १८५


वैकुंठीचा हरी ।
तान्हा यशोदेच्या घरीं ॥१॥
रांगतसे हा अंगणीं ।
माथा जावळाची वेणी ॥२॥
पायीं पैंजण आणि वाळे ।
हातीं नवनीताचे गोळे ॥३॥
धन्य यशोदा ते माय ।
दासी जनी वंदी पाय ॥४॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

वैकुंठीचा हरी – संत जनाबाई अभंग – १८५

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *