आक्रोशें ध्यानासीं आणी – संत जनाबाई अभंग – १६७
आक्रोशें ध्यानासीं आणी पुरुषोत्तमा ।
पृथ्वीयेसी क्षमा उणी आणी ॥१॥
अखंडित शुद्ध असावें अंतर ।
लोणिया कठोर वाटे मनीं ॥२॥
बोलें तें वचन बहु हळुवट ।
सुमना अंगीं दाट जडभार ॥३॥
नाम तें स्मरण अमृतसंजिवनी ।
म्हणे दासी जनी हेंचि करा ॥४॥