जगीं विठ्ठल रुक्मिणी – संत जनाबाई अभंग – १६२
जगीं विठ्ठल रुक्मिणी ।
तुह्मी अखंड स्मरा ध्यानी ॥१॥
मग तुज काय उणें ।
झाले सोयरे त्रिभुवनें ॥२॥
साराचें जें सार ।
भवसिंधु उतरी पार ॥३॥
मन ठेउनी चरणीं ।
म्हणे नामयाची जनी ॥४॥
जगीं विठ्ठल रुक्मिणी ।
तुह्मी अखंड स्मरा ध्यानी ॥१॥
मग तुज काय उणें ।
झाले सोयरे त्रिभुवनें ॥२॥
साराचें जें सार ।
भवसिंधु उतरी पार ॥३॥
मन ठेउनी चरणीं ।
म्हणे नामयाची जनी ॥४॥