नित्य सारुं हरीकथा – संत जनाबाई अभंग – १४४
नित्य सारुं हरीकथा ।
तेथें काळ काय आतां ॥१॥
वनवासी कां धाडिलें ।
कृपाळें बा हो विठ्ठलें ॥२॥
आशा मनशा तृषा तिन्ही ।
ह्या तो ठेविल्या बांधोनि ॥३॥
काम क्रोध विषय झाले ।
हे तों मोहोनि राहिले ॥४॥
अवलोकूनि कृपा दृष्टि ।
जनी म्हणे देंई भेटी ॥५॥