मनामागें मन लावूं – संत जनाबाई अभंग – १४२
मनामागें मन लावूं ।
तेथें सर्व सुख पाहूं ॥१॥
मग आह्मां काय उणे ।
दया करी नारायण ॥२॥
जनी म्हणे ऐसें मन ।
करुं देवा हो आधिन ॥३॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
मनामागें मन लावूं – संत जनाबाई अभंग – १४२
