बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

अखंडित ध्यानीं – संत जनाबाई अभंग – ११७

अखंडित ध्यानीं – संत जनाबाई अभंग – ११७


अखंडित ध्यानीं ।
पांडुरंग जपे वाणी ॥१॥
पांडुरंग नाम जपे ।
हेंचि माझें महा तप ॥२॥
ऐसें आलें प्रत्ययासी ।
सहज तेणें तत्त्वमसी ॥३॥
पावलिया हो स्वपद ।
सहज विराला तो शब्द ॥४॥
संदेह अवघाचि फिरला ।
जनी म्हणे उदयो झाला ॥५॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

अखंडित ध्यानीं – संत जनाबाई अभंग – ११७

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *