सांवळी ते मूर्ति ह्रुदयीं – संत जनाबाई अभंग – १०३
सांवळी ते मूर्ति ह्रुदयीं बिंबली ।
देहो बुद्धि पालटली माझी साची ॥१॥
धन्य माझी भक्ति धन्य माझा भाव ।
ह्रुदयीं पंढरिराव राहतसे ॥२॥
आशा तृष्णा कैशा मावळल्या दोन्ही ।
चिंता विठ्ठलचरणीं जडोनी ठेली ॥३॥
नामयाचे जनी विश्रांति पैं झाली ।
ह्रुदयीं राहिली विठ्ठलमूर्ती ॥४॥