संत एकनाथ अभंग ६६७ते९१० – संत एकनाथ गाथा
६६७
अकार उकार मकार नामचि ठेविलें । शिवतेंहि केलें निराकार ॥१॥
जीव शिव दोन्हीं विराले ज्यामाजीं । ते नाम सहजीं विठ्ठल होय ॥२॥
नामावीया नाहीं आणिकांसी ठाव । दुजा नाहीं भाव जीवां सर्वां ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम घनदाट । भुवैकुंठ पेठ पंढरी देखा ॥४॥
हे पण वाचा: संत एकनाथांची संपूर्ण माहिती
६६८
अविनाश नाम स्वयंभ संचलें । तें उभें चांगले विटेवर ॥१॥
वर्णितां वेदांसी न कळेचि पार । तें उभे साचार विटेवरी ॥२॥
मौन्यरुप श्रुती राहिल्या तटस्थ । तो आहे मूर्तिमंत विटेवरी ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम अविनाश । गातां जातीं दोष जन्मांतरींचे ॥४॥
६६९
जयालागीं करिती योगी सायास । तो हरी पंढरीस उभा असे ॥१॥
न लगे साधन मांडणें तत्त्वता । नाम गातीं गातां सोपा सर्वां ॥२॥
नर अथवा नारी न म्हणे दुराचारी । दर्शनें उद्धरे जडजीवां ॥३॥
पुंडलिका भाक देऊनि सावकाश । पुरवितो सौरस अद्यापिवरी ॥४॥
एका जनार्दनीं चैतन्याचा गाभा । विटेवरी उभा भक्तासाठीं ॥५॥
६७०
तुमचें नाम आठवितां । धणी न पुरे पंढरीनाथा ॥१॥
सुख अनुपम्य कल्प कोडी । युगा ऐसा एक घडी ॥२॥
निजध्यास जडतां नामीं । सुखें सुख दुणावें प्रेमीं ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । शेष्ठा धामांचे हें धाम ॥४॥
६७१
अंकितपणें राहिला उभा । विठ्ठल चैत्यन्याच गाभा ।
उजळली दिव्य प्रभा । अंगकांति साजिरी ॥१॥
पीतांबर माळ कंठीं । केशर कस्तुरीची उटी ।
मुगुटा तळवटीं । मयुरपिच्छें शोभती ॥२॥
सनकादिकांचें जेंध्यान । उभें विटे समचरण ।
भक्तांचें ठेवणें । जाप्य गौरीशिवाचे ॥३॥
तो देवाधिदेव विठ्ठल । वाचे वद्तां न लगे मोल ।
एका जनार्दनीं बोल । फुकाचें तें वेचितां ॥४॥
३७२
श्रीविठ्ठलांचें नाम मंगल । अमंगल उद्धारलें ॥१॥
ऐस याचा थोर महिमा । शिव उमा जाणती ॥२॥
एका जनार्दनीं नाम बह्मा । सोपें वर्म जपतां ॥३॥
३७३
सर्वकाळ ज्यांचा नेम । वाचें श्रीविठ्ठलांचें नाम ।
दुजा नाहीं काहीं श्रम । विठ्ठल विठ्ठल वदती ॥१॥
धन्य पुण्य तया साचें । नामस्मरण नित्य वाचे ।
त्रीअक्षरीं नाम वाचें । धन्य त्यांचे पुण्य तें ॥२॥
ऐसा साधे जया नेम । तया सोय राखे आत्माराम ।
एका जनार्दनीं परम । प्रिय तो देवाचा ॥३॥
६७४
त्राहित त्राहित त्राहित । विठ्ठल देव तो त्राहित ॥१॥
वेदवचनें निर्धार । नाम तारक हें सार ॥२॥
तारका तारका श्रेष्ठ । पुराणीं हा बोभाट ॥३॥
म्हणे जनार्दनाचा एका । नाम तारका हें देखा ॥४॥
६७५
नामामृत गोडी वैष्णव जाणती । येर चरफडती काग जैसें ॥१॥
प्राकृत हे जन भुललें विषया । नामाविण वांया जाती देखा ॥२॥
नामें साधे मुक्ति नामें साधे भुक्ति । नामेंचि विरक्ति होत आहे ॥३॥
नाम तेंचि जालें वर्णरुपातीत । अनाम सतत उभे असे ॥४॥
एका जनार्दनीं पूर्ण नामबोध । विठ्ठलनामीं छंद सदा असो ॥५॥
३७६
दीनाचिया काजा । धांवे वैकुंठिचा राजा ॥१॥
तो हा हरी विटेवरी । समकर धरुनी करीं ॥२॥
भक्तां पुंडलिकां पाहें । उभारुनी दृढ बाहे ॥३॥
एका जनार्दनीं शरण । विठ्ठलनाम पतीतपावन ॥४॥
६७७
उभा चंद्रभागे तीरीं । कट धरुनियां करीं ॥१॥
रुप सावळें सुंदर । कानीं कुंडलें मकराकर ॥२॥
तुळसेमाळा शोभे कंठीं । अंगी चंदनाची उटी ॥३॥
भक्त आनंदें गर्जती । विठ्ठल विठठल उच्चरिती ॥४॥
एका जनार्दनी ध्यान । शोभे सगुण निर्गुण ॥५॥
६७८
कस्तुरीची उटी टिळक लल्लाटीं । सांवळां जगजेठी उभा विटे ॥१॥
नाम हें चांगलें रुप हें चांगलें । दरुशन चांगलें विठोबाचें ॥२॥
आला पंढरीसी पुंडलिकाचें भक्ति । दरुशनें मुक्तिं पातकीयांसी ॥३॥
एका जनार्दनी आनंदाचा कंद । उभा तों गोविंद विटेवरी ॥४॥
३७९
गोमटीं गोजिरी पाउलें साजिरीं । कटी मिरविली करें दोन्हीं ॥१॥
वामभागी शोभे भीमकतनया । राही सत्यभामा या जीवलगा ॥२॥
गरुड हनुमंत जोडलें ते करी । उभे महाद्वारी भक्तजन ॥३॥
एका जनार्दनीं आनंदे भक्तांचा । जयजयकार साचा विठ्ठलनामें ॥४॥
६८०
उभा विटेवरी कट धरुनियां करीं । पीतांबर साजिरी बुंथी शोभे ॥१॥
विठोबा विठोबा नामाचा हा छंद । मन तें उद्धबोध जडी पायीं ॥२॥
त्री अक्षर नाम जप हा परम । तो मंगळधाम विठ्ठल माझा ॥३॥
एका जनार्दनीं विठ्ठल कानडा । देखिला उघडा विटेवरी ॥४॥
६८१
अगम्य तुझा खेळ । ब्रह्मादिकां तो अकळ ।
नेणवेचि सबळ । वेदशास्त्रां ॥१॥
तो वसे पंढरपुरीं । कट धरिलें दोनी करीं ।
पीतांबर साजिरी । बुंथी शोभे तयासी ॥२॥
तुळशीमाळा शोभती गळां । कांसे कसिला सोनसळां ।
पदक आणि वनमाळा । वैजयंती शोभती ॥३॥
वामभागीं ती रुक्मीणी । राही सत्यभामा दोन्हीं ।
पुढें पुंडलीक मनी । तीर्थ तें चंद्रभागा ॥४॥
वेणुनाद गोपाळपुर । पद्माळें तें परिकर ।
बिंदुतीर्थ सर्वेश्वर । सभोंवती शोभातातीं ॥५॥
गरुड हनुमंता दोन्हीं । शोभाताती राउळांगणीं ।
विठ्ठमूर्ति धणी । पाहतांचि सुखावें ॥६॥
भक्त उभे सहपरिवार । करिती नामाचा गजर ।
एका जनार्दनीं परिकर । सेवा तेथें करितसें ॥७॥
६८२
श्रीगुरुसारखा वंद्य नाहीं त्रिभुवनीं । तो कैवल्याचा धनीं विटेवरी ॥१॥
विटेवरी उभा आनंदें राहिला । वैष्णवांचा मेळा शोभे तेथें ॥२॥
आनंद भीमातीरीं पुंडलिकापाशीं । नाम आनंदेसी गाऊं गीती ॥३॥
एका जनार्दनीं कैवल्याचा धनी । तो नंदाचें अंगणीं खेळे लीला ॥४॥
६८३
कैचें आम्हां यातीकुळ । कैंचें आम्ही धर्मशीळ ॥१॥
तुझें नामीं अनुसरांलों । तिहीं लोकीं सरतें झालों ॥२॥
कैची क्रिया कैंचे कर्म । कैचा वर्नाश्रम धर्म ॥३॥
एका जनार्दनीं यातीकुळ । अवघा व्यापक विठ्ठल ॥४॥
६८४
जन्मातर सुखे घेऊं । श्रीविठ्ठलनाम आठवु ॥१॥
नाहीं त्यांचे आम्हां कोडें । विठ्ठल उभा मागें पुढें ॥२॥
कळिकाळाचें भय तें किती । पाय यमधर्म वंदिती ॥३॥
एका जनार्दनीं सिद्धी । नामें तुटती उपाधी ॥४॥
६८५
व्यापक विठ्ठल नाम तेव्हाचि होईल । जेव्हा तें जाईल मीतूंपण ॥१॥
आपलें तें नाम जेव्हा वोळखील । व्यापक साधेल विठ्ठल तेणें ॥२॥
आपले ओळखी आपणचि सांपडे । सर्वत्राही जोडे विठ्ठलनाम ॥३॥
नामविण जन पशुच्या समान । एका जनार्दनीं जाण नाम जप ॥४॥
६८६
सर्वांमाजीं सार नाम विठोबाचे । सर्व साधनांचे घर जें कां ॥१॥
सहा चार अठरा वर्णिताती कीतीं \ नामें मोक्षप्राप्ती अर्धक्षणीं ॥२॥
शुकादिकीं नाम साधिलेंसे दृढ । प्रपंच काबाड निरसिलें ॥३॥
एका जनार्दनीं जनीं ब्रह्मनाम । तेणें नेम धर्म सर्व होय ॥४॥
६८७
सदा सर्वकाळ मनीं वसे देव । तेथें नाहीं भेव कळिकाळाचा ॥१॥
काळ तो पुढरी जोडितसे हात । मुखीं नाम गात तयापुढें ॥२॥
म्हणोनि आदरें वाचे नाम घ्यावें । रात्रंदिवस ध्यावें विठ्ठलासी ॥३॥
एका जनार्दनीं जपतां नाम होटीं । पुर्वजां वैकुंठी पायवाट ॥४॥
६८८
नाम मुखी सदां धन्य तो संसारीं । वायां हाव भरी होऊं नये ॥१॥
तारक तें नाम तारक तें नाम । तारक तें नाम विठोबाचे ॥२॥
जडजीवां तारी दोषियां उद्धरी । एका जनार्दनीं निर्धारी तारक नाम ॥३॥
६८९
उदार धीरनीधी । श्रीविठ्ठल नाम आधीं ॥१॥
पतीतपावन सिद्धी । श्रीविठ्ठल नाम आधीं ॥२॥
सुखसागरनिधी । श्रीविठ्ठल नाम आधीं ॥३॥
एका जनार्दनीं बुद्धी । श्रीविठ्ठल नाम आधीं ॥४॥
६९०
शंख चक्र पद्म विराजत करी । बाप तो श्रीहरीं उभा वटी ॥१॥
रुक्मिणी सत्यभामा शोबतसे राही । गरुड हनुमंत दोघे दों ठायीं ॥२॥
एका जनार्दनीं सर्वांचे सार । विठ्ठल विठ्ठल वाचें जपा निर्धार ॥३॥
६९१
जयाचिया भेटी जातां । मोक्ष सायुज्यता पाठीं लागें ॥१॥
ऐसा उदार पंढरीराणा । पुरवी खुणा मनींच्या ॥२॥
एक वेळ दरुशनं । तुटतीं बंधनें निश्चयें ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐक्याभावें । काया वाचा मनें गावें ॥४॥
६९२
सकळ सुरां मुगुतमणीं । जो का त्रैलोक्याचा धनी ।
भक्ता अभयदानी । उदारपणें ठाकला ॥१॥
आठवावा वेळोवेळां । भय नाहीं कळिकाळा ।
लागलासे चाळा । न फिरोचि माघारीं ॥२॥
मागां बहुतां अनुभव । तारियेले पापीं सर्व ।
एका जनार्दनीं स्वयमेव । पंढरीराव पुरवीत ॥३॥
६९३
न धरी लौकिकाची लाज । तेणे सहज नामगावें ॥१॥
अनायासेंदेव हातां । साधन सर्वथा दुजे नाहीं ॥२॥
साधन तें खटपट । नाम वरिष्ठ नित्य गावें ॥३॥
एका जनार्दनीं सोपा । विठ्ठलनाम मंत्र जपा ॥४॥
६९४
बोल बोलता वाचें । नाम आठवींविठ्ठलाचें ॥१॥
व्यर्थ बोलणें चावटी । नामावांचुनी नको होटी ॥२॥
नाम हें परमामृत । नामें पावन तिन्हें लोक ॥३॥
नाम सोपें भूमंडळीं । महापापां होय होळी ॥४॥
एका जनार्दनीं शरण । नाम पतीतपावन ॥५॥
६९५
चांदाळादि ब्राह्मण सर्व नारिनर । सर्वांसी आधार नाम सत्य ॥१॥
नामाविण गति नसेचि आणिक । वैकुंठनायक सुलभ देखा ॥२॥
नाम विठोबांचे घ्यावें निशिदिनीं । चौर्‍यांशंची खाणी तेव्हा चुकें ॥३॥
एका जनार्दनीं पूर्णता एकपणीं । नाम घ्या निशिदिनीं सर्वकाळ ॥४॥
६९६
विठ्ठलासी गाय विठ्ठलासी ध्याय । विठ्ठलासी पाहे वेळोवेळां ॥१॥
विठ्ठल विसावा सोडवला जीवां । म्हणोनि त्याच्या गांवा जावें आधीं ॥२॥
विठ्ठलावाचुनी सोयरा जिवलग । विठ्ठलाचि मार्ग जपा आधीं ॥३॥
एका जनार्दनीं विठ्ठलावांचोनि । दुजा नेणे स्पप्नी संग कांही ॥४॥
६९७
त्रैलोक्याचा मुगुटमणी । चक्रपाणी श्रीविठ्ठ्ल ॥१॥
तया गावें वेळोवेळी । आणीक चाळा विसरुनी ॥२॥
संसाराचें नुरे कोड । पुरे चाड अंतरीची ॥३॥
एका जनार्दनीं शरण । देव स्वयें तिष्ठे आपण ॥४॥
६९८
करावें पुजन मुखीं नामस्मरण । अनुदिनीं ध्यान संतसेवा ॥१॥
आणिक न लगे यातायाती कांहीं । वाचें विठोबाई वदे कां रे ॥२॥
एका जनार्दनीं संतांचे सांगात । त्यांचे वचनें मात कळों येत ॥३॥
६९९
बरें वा वाईट नाम कोणी घोका । तो होय सखा विठोबाचा ॥१॥
कोणत्या सहावासें जाय पंढरीसी । मुक्ति दारापाशी तिष्ठे सदा ॥२॥
विनोदें सहज ऐके कीर्तन । तया नाहीं पतन जन्मोजन्मीं ॥३॥
एक जनार्दनीं ऐशीं माझी भाष । धरावा विश्वास विठ्ठलनामीं ॥४॥
७००
धरा अंतरीं शुद्ध निष्ठा । पहा श्रेष्ठा विठ्ठला ॥१॥
वाचें उच्चरितां सहज । अधोक्षज तोषतो ॥२॥
सहज अमृत पडतां मुखीं । होय शेखीं अमर तो ॥३॥
नामामृत घेतां वाचे । कोटी जन्मांचे सार्थक ॥४॥
एका शरण जनार्दनीं । घेत नामामृत संजीवनीं ॥५॥
७०१
विठ्ठल विठ्ठल वदतां वाचे । स्वरुप त्यांचे ठसांवे ॥१॥
हा तो अनुभवा अनुभव । निरसे भेव काळांचे ॥२॥
रुप देखतां आनंद । जन्म कंद तुटे तेणें ॥३॥
एका जनार्दनीं मन । जडोन ठेलें चरणीं ॥४॥
७०२
ऐका ऐका वचन माझें । तुम्हीं वदा विठ्ठलवाचें ॥१॥
नामापरतें साधन नाहीं । वेदशास्त्रें देती ग्वाहीं॥२॥
चार वेद सहा शास्त्र । अवघ नामाचा पसर ॥३॥
अठरा पुराणांचे पोटी । नामेंविण नाहीं गोष्टी ॥४॥
नामें तारिलें पातकी । मुक्त झालें इहलोंकी ॥५॥
अजामेळ तारिला । वाल्हा कोळी ऋषी केला ॥६॥
गणिका नेली निजपदा । रमनाम वादे एकदां ॥७॥
ऐसीं नामजी ती थोरी । पुतना तारिली निर्धरीं ॥८॥
आवडीनें नाम गाय । एका जनार्दनीं वंदी पाय ॥९॥
७०३
अवघे दैवतां नका पाहुं । आदरें आवडी विठ्ठल गाउं ॥१॥
अवघे पोटाचे भिकारी । हिंडीविती दारोदारीं ॥२॥
अवघे तें वायं जाय । काय धरुनि त्याचें पाय ॥३॥
अपल्या पोटा जें रडतें । आणिकातें काय देतें ॥४॥
मागुन खाती जना । काय पुरविती वासना ॥५॥
ऐसियासी देव म्हणणें । सदा आम्हां लाजिरवाणें ॥६॥
आम्हीं आणिकां शरण जातां । लाज लागेल सर्वथा ॥७॥
ऐसें नका येऊ देऊं मना । शरण एका जनार्दनीं ॥८॥
७०४
आठवी गोविंद वेळोवेळी वाचें । तेणें या देहांचे सार्थक होय ॥१॥
विठ्ठल विठ्ठल मनीं निरंतर साचा । काय मने वाचा छंद त्यांचा ॥२॥
त्याविण आणिक दैवत पै नाहीं । आणिक प्रवाहि गुंतुं नको ॥३॥
सर्व सुखाचा विठ्ठल सांगाती । एक जनार्दनीं भ्रांती काढी काढी ॥४॥
७०५
काढी काढी भ्राती देहाची सर्वथा । प्रपंचाची चिंता नको तुज ॥१॥
सर्वभावें शरण विठठलासी जाई । ठायीचाचि ठायीं निवारिल ॥२॥
देह गेह माझें म्हणणें हें दुजें । सर्व विठ्ठलाराजे समपीं तुं ॥३॥
एका जनार्दनी करी आठवण । चिंती तुं पावन परब्रह्मा ॥४॥
७०६
जप तप मंत्र न लगे साधन । वाचे नाराय्ण इतुका जप ॥१॥
तुटेल बंधन खुंटेल पतन । जप जनार्दन एकविध ॥२॥
एका जनार्दनें नको आणीक बोल । वाचेसी विठ्ठल जपे आधीं ॥३॥
७०७
दृढभाव हृदयीं धरा । वाचे स्मरा विठ्ठ्ल ॥१॥
मग तुम्हां काय उणें । होय पेणें वैकुंठ ॥२॥
धरा सत्यसमागम आवडीं । कीर्तनपरवडीं नाचावें ॥३॥
एका जनार्दनीं श्रोतें । एकात्मतें पावाल ॥४॥
७०८
बहुतांची मतांतरें तीं टाकुनीं । विठ्ठलचरणीं बुडी दें कां ॥१॥
नव्हें तुज बाधा काळाची आपदा । ध्याई तु गोविंदा प्रेमभरीत ॥२॥
जनार्दनाचा एका लाहुन चरणीं । बोलतसे वाणी करूणाभरीत ॥३॥
७०९
धन वित्त आशा धरुनी स्मरती । तेही मुक्त होती विठ्ठलनामें ॥१॥
प्रपंच परमार्थ धरुनियां हाव । गाती विठ्ठल देव आवडीनें ॥२॥
तरती तरले हाचि भरंवसा । एका जनार्दनीं ठसा विठ्ठलनाम ॥३॥
७१०
जाणत्या नेणत्या हाचि उपदेश । विठ्ठल वाचे जप सुखें करा ॥१॥
न करा साधन वाउगाची शीण । विठ्ठलरुपीं मन निमग्न राहो ॥२॥
भलतिया परी विठ्ठलासी गाये । सुखा उणें काय तुजाला आहे ॥३॥
जन्ममरणा तुटे आधिव्याधी । विठ्ठलनामें सिद्धि पायां लागे ॥४॥
एका जनार्दनीं जपतां विठ्ठल । न लगे तया मोल धन कांहीं ॥५॥
७११
स्थिर करुनियां मन । वाचें गावा जनार्दन ॥१॥
तुटती बंधनें । यमयातनेची ॥२॥
ऐशी विठ्ठल माऊली । वाचे स्मरा वेळोवेळी ।
कळिकाळाची चाली । होऊं नेदी सर्वथा ॥३॥
कापालिया काळ । येथें न चले त्यांचे बळ ।
वाउगा पाल्हाळ । सांडा सांडा परता ॥४॥
धरा विश्वासा दृढ मनीं । लक्ष लावावें चरणीं ।
शरण एका जनार्दनीं । नुपेक्षी तो सर्वथा ॥५॥
७१२
जग तरिलें कीर्तनीं । श्रीविठ्ठल नामवानी ॥१॥
ऐसा मंत्र अक्षरी । विठ्ठल विठ्ठल निर्धारीं ॥२॥
एका जनार्दनीं । विठ्ठल पाहे ध्यानीं मनीं ॥३॥
७१३
लाहो करा लाहो करा । वाचे स्मरा विठ्ठल ॥१॥
तुटेल बंधन उपाधी । बाधों न शके आधीव्याधी ॥२॥
न लगे खटपट पसारा । वाचे विठ्ठल उच्चार ॥३॥
एका जनार्दनीं सोपें । विठ्ठल म्हणतां नुरतीं पापें ॥४॥
७१४
एकविध भावें हरी । वाचे उच्चारी सर्वदा ॥१॥
सर्व साधनांचे सार । विठ्ठलमंत्राचा उच्चार ॥२॥
असा सदा हेंचि ध्यान । विठ्ठलनामाचे चिंतन ॥३॥
एका जनार्दनीं जपा । विठ्ठलमंत्रसोपा ॥४॥
७१५
एक वेळ गाय विठ्ठलाचें नाम । मोक्ष मुक्ति सकाम पुढे उभें ॥१॥
आवडीने घाली तया लोटागण । संताचें चरण वंदी माथां ॥२॥
पंढरेची वारी संतांचा सांगात । पुरती सर्व हेत निश्चयेंसी ॥३॥
एका जनार्दनीं धरुनि विश्वास । संतांचा दास होय आधी ॥४॥
७१६
बैसोनि एकांतीं । सदा ध्यावी विठ्ठलमूर्ती ॥१॥
तेणें चुके रे बंधन । आन न करी साधने ॥२॥
हेंचि वेदशास्त्रांचें सार । आगमनिमांचा पसर ॥३॥
एका जनार्दनीं रुप । पाहतां आमुप उद्धार ॥४॥
७१७
विठ्ठल म्हणतां विठ्ठलाचि होसी । संदेह येविशीं धरुं नको ॥१॥
सागरीं उठती नाना पईं तरंग । सिंधु तो अभंग विठ्ठल एक ॥२॥
तैसे मन करी द्वैत न धरी । सर्व चराचरी विठ्ठल एक ॥३॥
एका जनार्दनी विठ्ठलावांचुनी । दुजा नेणो कोणी स्वप्नी आम्हीं ॥४॥
७१८
उघडा हा मंत्र विठ्ठल वदा वाचे । अनंता जन्माचे दोष जाती ॥१॥
न करी आळस आल्या संसारीं । वदा निरंतरी विठ्ठलानाम ॥२॥
साधेल साधन तुटती बंधने । विठ्ठलनाम जाण जप करीं ॥३॥
एका जनार्दनीं असनीं शयनीं । विठ्ठल निशिदिनीं जप करी ॥४॥
७१९
अखंडित वाचे । विठ्ठल वदा साचें ॥१॥
तेणें चुकतीं बंधन । कर्माकर्मीं नाहीं पतन ॥२॥
सदा विठ्ठल ध्यानी मनीं । तोचि पुण्यपावन जनीं ॥३॥
जननी पवित्र तयांची हाव । एका जनार्दनीं धन्य सुख ॥४॥
७२०
सांडी परापवाद खोडी । घेई विठ्ठलस्वरुपी गोडी ॥१॥
व्यर्थ टवाळाचे बोल । बोलुं नका म्हणा विठ्ठल ॥२॥
विठ्ठल विठ्ठल नेटका । भावें म्हणतां ब्रह्मा फुका ॥३॥
एका जनार्दनीं साचें । विठ्ठल विठ्ठल म्हणतां वाचे ॥४॥
७२१
अचुक साधन कष्ट नाहीं कांहीं । वाचे विठ्ठलरखुमाई म्हणे सुखें ॥१॥
जन्ममरणाच्या तुटतील खेपा । सोपा होय बापा मार्ग तुज ॥२॥
बहुत मार्ग बहुत साधन । परी वाचा जाण शीण दुर्गम तें ॥३॥
एका जनार्दनीं कष्ट ना सायास । म्हणा वाचे विठ्ठलास जीवेंभावें ॥४॥
७२२
ज्ञान होय आधीं संतां शरण जातां । मग वोळखितां कळे रुप ॥१॥
नामांचे जें मुळ रुपांचें रुपस । पंढरीनिवास हृदयीं धरी ॥२॥
प्रपंचीं परमाथीं तारक हें नाम । ब्रह्मानंद प्रेम सर्व वसे ॥३॥
सच्चिदानंद खूण एका जनार्दनीं । स्वयं ब्रह्म जाण नाम असे ॥४॥
७२३
गायन तें सोपें गाऊं । वाचे ध्याऊं विठ्ठल ॥१॥
तेणें सर्व होय सिद्धि । तुटे उपाधि जन्मजरा ॥२॥
साधनांचा न करुं श्रम । गाऊं नाम आवडीं ॥३॥
शुकादिक रंगले रंगीं । त्याची मार्गीं आम्हीं आऊं ॥४॥
एका जनार्दनीं धणीवरी । उच्चारुं हरी संतसंगें ॥५॥
रामनाममहिमा
७२४
शिवाचे हृदयीं नांदसी श्रीरामा ।
काय वर्णुं महिमा न कळे आगमानिगमां ॥१॥
वेदशास्त्रें मौनावलीं पुरणें भांबावलीं ।
श्रुति म्हणती नेति नेति शब्दे खुंटली ॥२॥
वाच्य वाचक जगन्नथ स्वयें शिवाचा आत्माराम ।
एका जनार्दनीं सुख तयांसी गातां निष्काम ॥३॥
७२५
मानवा रामनामीं भजें । तेणें तुझें कार्य होतें सहजें ॥१॥
अनुभव घेई अनुभव घेई । अनुभव घेई रामनामीं ॥२॥
शंकारादि तरले वाल्मिकादि उद्धरले । तें तूं वहिलें घेईं रामनाम ॥३॥
एक जनार्दनीं नामाच्या परिपाठीं । दोष पातकें पळती कोटी ॥४॥
७२६
कासयासी हटयोग धूम्रपान । घालुनी आसन चिंती वेगीं ॥१॥
सोपा रे मंत्र राम अक्षरें दोनी । जपतां चुके आयणी चौर्‍यांशीची ॥२॥
मागें बहुतांचा उपदेश हाची । तरले रामनामेंची पातकी जन ॥३॥
एका जनार्दनीं रामनाम ख्याती । जाहलीपै विश्रांती शंकरासी ॥४॥
७२७
देवांचें हें गूज सकळ मंत्रमय । जें कां निजध्येय शंकराचें ॥१॥
तें हें रामनाम सेविती सर्वभावें । रामरुप व्हावें निश्चयेंसीं ॥२॥
नष्ट अजामेळाचें पतितत्व गेलें । दिव्यरुप जालें वाल्मिकीचें ॥३॥
शरीर संपत्ती बळें अपूर्व सकळ । जाला द्वारपाळ एका जनार्दनीं ॥४॥
७२८
सुख रामनामें अपार । शंकर जाणें तो विचार ॥१॥
गणिका जाणें रामनाम । गजेंद्र उद्धरिला राम ॥२॥
शिळा मुक्त केली । रामनामें पदा गेली ॥३॥
तारिले वानर । रामनामें ते साचार ॥४॥
रामनामें ऐसी ख्याती । एका जनार्दनीं प्रीती ॥५॥
७२९
भवभयनाशक रामनाम तारक । शंकर राजा सुख जाणतसे ॥१॥
योगयाग नको आणिक साधनें । नामपरतें पेणें आणिक नाहीं ॥२॥
कालीमाजीं श्रेष्ठ रामनाम निज । यापरतें बीज आणिक नाहीं ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम तारक थोर । तुटे वेरझार रामनामें ॥४॥
७३०
आणीकाचें नामें कोण हो तरला । ऐसें सांगा मला निवोडोनी ॥१॥
या रामनामें पातकी पतीत । जीव असंख्यात उद्धरीले ॥२॥
जुनाट हा पंथ शिवाचें हें ध्येय । रामनाम गाये स्मशानीं तो ॥३॥
गिरजेसी आवडी रामनामें गोडी । एका जनार्दनीं जोडी हेंचि आम्हां ॥४॥
७३१
रामनाम उच्चार होटीं । संसाराची होये तुटी ॥१॥
संसार तो समुळ जाय । राम उच्चारुनी पाहे ॥२॥
मागें अनुभवा आलें । गजेंद्रादि उद्धरिलें ॥३॥
शिव ध्यातो मानसीं । रामनाम अहर्निशीं ॥४॥
एका जनार्दनीं राम । पूर्ण परब्रह्मा निष्काम ॥५॥
७३२
श्रीराम जयराम वदतां वाचे । पातकें जाती कोटी जन्मांची ॥१॥
जयजय राम जयजय राम । तुमचें नाम गाये शंकर उमा ॥२॥
नाम थोर तिहीं लोकीं साजे । उफराटे वदतां पातक नासलें वाल्हाचें ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम सारांचे सार । नामस्मरण तुटें भवबंध वेरझार ॥४॥
७३३
रामनाम जपे शिव तो स्मशानीं । वाल्मिक तो मुनी नाम जपे ॥१॥
गणिका तारिली रामनाम घेतां । पातकी तत्त्वतां उद्धरिले ॥२॥
रामनाम सुख शिव जाणें तत्वतां । येरांसी महत्व न कळे नाम ॥३॥
साधनांचे सार नाम मुखी गात । रामनाम म्हणतां कार्यसिद्धि ॥४॥
एका जनार्दनीं रामनाम जप । वैकुंठीचा सोपा मार्ग तुम्हां ॥५॥
७३४
नाम उत्तम चांगलें । त्रिभुवनीं तें मिरविलें ।
जें शंभुनें धरिलें । निजमानसीं आदरें ॥१॥
धन्य मंत्र रामनाम । उच्चारितं होय सकाम ।
जन्म कर्म आणि धर्म । होय सुलभ प्राणियां ॥२॥
एका जनार्दनीं वाचे । ध्यान सदा श्रीरामांचे ।
कोटाई तें यज्ञांचे । फळ तात्काळ जिव्हेसी ॥३॥
७३५
एक नाम वाचे । सदा जपे श्रीरामचे ॥१॥
तेणें तुटेल बंधन । आन नाहीं पै साधन ॥२॥
नामा परतें साधन । नाहीं नाहीं उत्तम जाण ॥३॥
नाम जपे चंद्रमौळी । जपी तपी ते सकळीं ॥४॥
एका जनार्दनीं नाम । हेंची मोक्ष निजधाम ॥५॥
७३६
शिव सांगे गिरजेप्रती । रामनामें उत्तम गती ॥१॥
असो अधम चांडाळ । नामें पावन होय कुळ ॥२॥
नाम सारांचें पैं सार । भवसिंधू उतरी पार ॥३॥
नाम श्रेंष्ठांचे पईं श्रेष्ठ । एका जनार्दनीं वरिष्ठ ॥४॥
७३४
जयतां रामनामावळी । महदोषां होय होळी ॥१॥
ऐसा महिमा नामाचा । किती वर्णावा पै वाचा ॥२॥
बैसोनि स्मशानीं । शंभु जपे ध्यानीं मनीं ॥३॥
गिरजेसी वारंवार । सांगे रामनाम शंकर ॥४॥
तें हें उत्तम रामनाम । एका जनार्दनी निजधाम ॥५॥
७३८
अहर्निशी ध्यान शंकर धरींज्याचेंआ । तो श्रीराम वाचे कां रे नाठविसी ॥१॥
रामनाम म्हणतां तुटेल बंधन । होईल खंडन कर्माकर्मी ॥२॥
रामनामें गणिका नेली मोक्षपदा । तुटती आपदा गर्भवास ॥३॥
रामनाम जप नित्य ती समाधी । एका जनार्दनीं उपाधि तुटोनि गेली ॥४॥
७३९
योगियांचा मुकुट म्हणती धूर्जटी । तोही रामनाम कंठी जपताहे ॥१॥
स्पशानी तो राहे रामनाम गाये । भोवतें उभे पाहे ऋषी सर्व ॥२॥
सदा समाधिस्त रामनामें रंगला । वाचे सदा चाळा रामनाम ॥३॥
एका जनार्दनीं श्रीरामावांचुनीं । दुजा छंद मनीं नाही त्याचे ॥४॥
७४०
रामनामेंसुख अत्यंत जें आहे । म्हणोनि मना ध्याये नित्य नाम ॥१॥
सुखाचिया गोडी जया नाहीं ठावीं । ते ते नर असोनिया देहीं प्रेतवत ॥२॥
शंकर जाणोनि स्मशानीं राहिला । अनुभव तो त्याला तोचि जाणें ॥३॥
एका जनार्दनीं सुखाचेंजें सुख । रामनाम देख पवित्र मुखीं ॥४॥
७४१
तरले तरती हा निर्धार । नामाचि सार घेतां वाचे ॥१॥
तें हें श्रीरामानाम वाचा । शंकराचा विश्राम ॥२॥
उणें पुरें नको कांहीं । वाया प्रवाहींपडुं नको ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । पूर्ण चैतन्य निष्काम ॥४॥
७४२
श्रीरामनाम पावन क्षितीं । नामें दोषां होय शांती ।
नामेंचि उद्धरती । महा पातकी चांडाळ ॥१॥
नाम पावन पावन । शंभु राजा जपे जाण ।
इतरां ती खूण । न कळेचि कल्पातीं ॥२॥
नाम श्रेष्ठ तिहीं लोकीं । त्यांची कीर्ति जो घोकी ।
जाय सत्यलोकीं । नाम घेतां प्राणी तो ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । पाववितें निजधाम ।
स्त्रियादि अंत्यजां सम । सारिखेंचि सर्वांसी ॥४॥
७४३
गणिका नेली मोक्षपदां । रामनाम वदे एकदां ॥१॥
धन्य नामाचा महिमा । वदतां शेषा उपरमा ॥२॥
ध्यानी ध्यातो शूळपाणी । रामनाम निशिदिनीं ॥३॥
रामनाम दोन अक्षर । एका जनार्दनीं निर्धार ॥४॥
७४४
आन नाहीं दुजा हेत । सदा रामनाम जपत ॥१॥
धन्य धन्य तें शरीर । पावन देह चराचर ॥२॥
अनुग्रहासाठी । हरिहर लाळ घोटी ॥३॥
एका जनार्दनीं देव । तेथें तिष्ठे स्वयमेव ॥४॥
७४५
अहर्निशी म्हणतां । तेथें न बाधे काळ सत्ता ॥१॥
वरीष्ठा वरिष्ठ नाम । तिहीं लोकीं तें उत्तम ॥२॥
असो भलते याती । परी मुखीं नाम जपती ॥३॥
वंद्य होती हरिहरां । देवा इंद्रादिकां थोरां ॥४॥
ऐशीं नामीं जयां आवडी । एका जनार्दनीं गोडीं ॥५॥
७४६
राम नाम वदे वाचे । धन्य मुख तयाचें लोटांगणीं साचे । हरिहर पैं येती ॥१॥
नाम चांगलें चांगलें । जड जीव उद्धरले । वैकुंठवासी केलें । कुडे कपाटियासी ॥२॥
अजमेळादि पातकी । नामें तारिलें महादोषी । यवनादि सुखी नामें केलें ॥३॥
हास्य विनोदें नाम । घेतं पावे सर्वोत्तम । मा दृढ धरलीया प्रेम । देवचि होय ॥४॥
एका जनार्दनीं अनुभव । कालीमाजीं तारक सर्व । नामवांचुनीं अन्यभाव । नाहीं नाहीं ॥५॥
७४७
जयजय रामचंद्रा जयजय रामचंद्रा । हर हरि जपे त्याचे हृदयीं मुद्रा ॥१॥
सोपा जप अखंड वाचेसी वदतां । कामक्रोध लोभ पळे अहं ममता ॥२॥
कासया जप तप अनुष्ठान वाउगा श्रम । नका गुंतू संसारा वाचे म्हणा रामनाम ॥३॥
वाउगी उपाधी सांडोनी भजा श्रीरामा । एका जनार्दनीं वाचे वदा अत्मारामा ॥४॥
७४८
अखंड वाचे नाम । तया न बाधी क्रोध काम ॥१॥
रामनाम वदता वाचे । ब्रह्मासुख तेथें नाचें ॥२॥
राम नाम वाचे टाळी । महादोषां होय होळीं ॥३॥
दो अक्षरासाठीं । ब्रह्मा लागे पाठोपाठीं ॥४॥
एका जनार्दनीं नाम । सहज चैतन्य निष्काम ॥५॥
७४९
वैखरी वाचा वदे रामकृष्ण । धन्य वंश संपूर्ण जगीं त्याचा ॥१॥
आठवी नित्य नाम सदा वाचे । कळिकाळ त्यांचें चरण चुरी ॥२॥
शिव विष्णु ब्रह्मा इंद्रादिक देव । करिती गौरव त्याचा बहु ॥३॥
जनार्दनाचा एका सांगतसे उपाव । धरा नामीं भाव दृढ जनीं ॥४॥
७५०
घ्या रे रामनामाची कावड भाई । शिव हरहर वदा भाई ॥१॥
अकार उकार मकार तिचा पाया । उभारिले त्रिगुण तनयां ॥२॥
हरिहर कावड घेतां खांदीं । तुटे जन्ममरण व्याधी ॥३॥
घेऊनि कावडी नाचे एका । एका जनार्दनीं आवडी देखा ॥४॥
७५१
श्रुतिशास्त्रां अति दुरी । तो परमात्मा श्रीहरि । तो दशरथाचे घरीं । क्रीडतु राम ॥१॥
क्षण एक नमस्कारा । नातुडे सुरवरा । तो रिसां आणि वानर क्षेम देतो राम ॥२॥
चरणीं शिळा उद्धरी । नामें गणिका तारी ।तो कोळियाचे घरीं । पाहुणा राम ॥३॥
शिवाचें निजध्येय । वाल्मिकाचें गुह्मा । तो भिल्लणीचीं फळें खाय । श्रीराम ॥४॥
न कळे ध्यानी मनीं । तो नातुडे जो चिंतनीं । तो वानरांच्या कानीं । गोष्टी सांगे राम ॥५॥
एका जनार्दनीं एका । श्रीराम निजसखा । वानरें वनचरें फुका । तारियेलीं ॥६॥
७५२
श्रीरामानामें तारिलें पाषाण । नामाचें महिमान कोण जाणें ॥१॥
उफराट नामें तारियेला कोळी । दोष जाहले होळी रामनामें ॥२॥
तारियेली गणिका तारियेली देखा । पवित्र तो चोखा रामनामें ॥३॥
एका जनार्दनीं रामनाम जप । पवित्र तें देख रामनाम ॥४॥
७५३
रामनाम पावन । यापरतें थोर कोण ॥१॥
जडशिळा ते सागरीं । नामें तरल्या निर्धारीं ॥२॥
राम जप सदा । नोहे काळाची ती बाधा ॥३॥
नाम घेतां निशिदिनीं । एका शरण जनार्दनीं ॥४॥
७५४
चरणरज लागुनी उद्धरली अहिल्या बाळा । रामा तुझेनि प्रतापें तरली भवसागर शीळा ॥१॥
जयजय रामरामा शामा भवभंजन नांवें । तुझे रुप ध्यातां उमा शिवे निवे ॥२॥
रामनामें कळिकाळ कापती सदा । रामनामें गणिका नेली निजपदा ॥३॥
रामनामें उद्धरले सुर नर वानर । एका जनार्दनी सदा समाधि स्थिर ॥४॥
७५५
राम सर्वाघटीं व्यापक संचला । जैसा भाव तया तैसा भेटला ॥१॥
रीस आणि वानर राक्षसहि पहाती । सर्वां एकची मुक्ति रामसंगे ॥२॥
वैर अथवा सख्य वाचे वदे नाम । मुक्ति आम्हां राम स्वयें देती ॥३॥
एका जनार्दनीं वदतां निष्काम । स्वर्गसुख द्त राजाराम ॥४॥
७५६
वैकुंठा जावया न लगे ते सायास । रामनामें पाश दृढ तुटती ॥१॥
तारिलें वानर वनचरे रामें । गोपिका त्या कामें मुक्त केल्या ॥२॥
गोपाळ सवंगडे नामेंचि तारिलें । जडजीव उद्धरिले कलियुगीं ॥३॥
एका जनार्दनीं सांगांवें तें किती । रामनामें मती न लगे याची ॥४॥
७५७
राम राम म्हणतां वाचे । रामरुप होय साचें ॥१॥
रामें तारिली शबरी । नित्य राम ती उच्चारी ॥२॥
रामें तारिली गणिका । केल्या अजामेळ सखा ॥३॥
शिळा तारिल्या सागरीं । राम अहिल्या उद्धरी ॥४॥
एका जनार्दनीं । राम भरला जनीं वनीं ॥५॥
७५८
पक्षी जाला स्वयें जें वायु लेकरुं । त्याच्या क्रिया पारुं केल्या रामें ॥१॥
शबरीची फळे उच्छिष्ट तीं खायें । कैसा राम होय सर्वपाणीं ॥२॥
एका जनार्दनीं श्रीराम सखा । भक्त अभक्तं निका सोडवण ॥३॥
७५९
जयजय राम नाम दो अक्षरीं । सहस्त्र नामावरी ब्रीद गाजे ॥१॥
उफराटें अक्षरीं वाल्मिक वैखरी । सहस्त्र नामावरी उच्चारिलें ॥२॥
पुंसा पढवितां नाम दो अक्षरीं । सहस्त्र नामावली सिद्ध झालें ॥३॥
अहं महि षासुर भेदिला जिव्हारीं । नामें दो अक्षरीं निर्दाळिला ॥४॥
सदगुरु नारदें उफराटें केलें । बोधिलें लाधिलें वाल्मिकासी ॥५॥
एका जनार्दनीं रामनाम घोष । त्रैलोकीचे दोष सरते जालें ॥६॥
७६०
पूर्वीपासूनी ज्यांचें देणें । वाल्मीका पेणें रामनामें ॥१॥
अजामेळ पापराशी । नामेंची त्यासी उद्धार ॥२॥
गणिका व्याभिचारिणी नारी । सरती करी रामनामें ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । जया निष्काम गोमटें ॥४॥
७६१
नामेंचि क्षितीं उद्धरले । मुक्त जाहले पातकी ॥१॥
अजामेळ गणिका नारी । मुक्त निर्धारी नामेंचि ॥२॥
वाटपाडा वाल्मीक । नामें तरला निश्चयो देख ॥३॥
राम स्मरा दिननिशीं । ऋद्धि सिद्धि होती दासी ॥४॥
नाम तारक त्रिभुवनीं । शरण एका जनार्दनीं ॥५॥
७६२
अनुभवें नाम गाताती गणिका । मोक्षपद देखा प्राप्त जालें ॥१॥
उलट्या अक्षरी वाल्हा तो तरला । उद्धार तो केला चोखियाचा ॥२॥
यातीसी संबंध नाही नामस्मरणीं । जपोत पैं कोणी आदरें नाम ॥३॥
जनार्दनीं एका सांगतसे खूण । श्रीरामनाम पुर्ण सोडूं नये ॥४॥
७६३
रामनामाची धन्य ख्याती । पापी तरले पुढें तरती ॥१॥
तरला कोळी अजामेळ । गणिका आणि ते सकळ ॥२॥
नामें पावन स्त्रियादी याती । नामें सर्वा एकचि मुक्ति ॥३॥
एका जनार्दनीं शरण । नामें तिहीं लोकी पावन ॥४॥
७६४
नामाच्या उच्चारें प्रल्हाद तारिला । अजामेळ गणिकेचा उद्धार केला ॥१॥
तें नाम सोपें श्रीरामाचें । निरंतर वाचे जप करी ॥२॥
करी सर्व भावें रामनाम बोभाट । कळिकाळाचे थाट पुढें पळती ॥३॥
पळतील पातकें नाम उच्चारितां । एका जनार्दनीं म्हणतां रामनाम ॥४॥
७६५
हृदयीं सदा नाम जपे राम । तया बाधी ना क्रोध काम ॥१॥
हें तो आलें अनुभवां । जीवां सर्वा कलियुगीं ॥२॥
अजामेळादि पापराशि । नामें नेलें वैकुंठासी ॥३॥
गणिका तारिलीसे देखा । म्हणे जनार्दनीं एका ॥४॥
७६६
रामनामाच्या प्रतापें । जळती असंख्यात पापें ॥१॥
महा दोषांची दोष खाणी । नामें तारिली कुंटनी ॥२॥
नामें तरला अजामेळ । नष्ट गणिका अमंगळ ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । मंगल मंगल तें विश्राम ॥४॥
७६७
नामें धुवा अढळपद । नामें गणिका मोक्षपद ।
नामें अजामेळ शुद्ध । नामें वाल्हा उद्धरला ॥१॥
धन्य धन्य नाम बळी । महादोषां होय होळी ।
सोपें जपतां नामावळी । रामकृष्ण गोपाळ ॥२॥
नामें भुक्ती आणि मुक्ति । नामें एकचि सर्वा गती ।
एका जनार्दनीं शांती । नामें होय सकळां ॥३॥
७६८
सहा शास्त्र चारी वेद । नामापासोनी प्रसिद्ध ॥१॥
तें नाम गाऊं सदा । रामकृष्ण हरि गोविंदा ॥२॥
कर्म धर्म पडतां न्यून । तें सांग हरिचिंतनें ॥३॥
योग याग तप तीर्थ । नामेंविण अवघें व्यर्थ ॥४॥
गणिका मोक्ष पदा नेली । रामनामें उद्धरली ॥५॥
तारिलें जड जीव । एका जनार्दनीं दृढ भाव ॥६॥
७६९
नारद ब्रह्माचारी । रामनामें नाचे निर्धारी ॥१॥
ब्रह्मावीणा घेऊनी खांदीं । रामनाम मुखीं समाधिस्थ ॥२॥
एका जनार्दनीं नाम । श्रीरामें पाविजें निजधाम ॥३॥
७७०
नारदादी वैष्णवजन । नामेंजि पावले समाधान ।
नामें जगासी मंडन । नाम पावन सर्वांसी ॥१॥
लाहो करा राम नाम । वावुगा सांडा भवभ्रम ।
अवघा कुळधर्म । नामें जाण साधतो ॥२॥
नाम जपा दिननिशीं । आळस नका करुं मानसीं ।
एका जनार्दनीं सायासीं । नका पडूं दुजिया ॥३॥
७७१
व्यासादिका गाती ज्यासी । शुक सांगे परीक्षितीसी ।
श्रीकृष्ण उपदेशी उद्धवासी । नाम सार कलींत ॥१॥
तोचि वेध बैसला मना । ध्यानीं मनीं रामराणा ।
नाहीं दुजी उपासना । नामापरते साधन ॥२॥
वेदशास्त्र पुराणें । नामापरतें नाहीं घेणें ।
एका जनार्दनीं म्हणे । नाम उत्तम चांगलें ॥३॥
७७२
रामनामें तारिलें । पशु पक्षी उद्धरिले ॥१॥
ऐसे रामनाम बोध । घेई कां रें तूं शुद्ध ॥२॥
तारिले तारिले । रामनामें उद्धरिले ॥३॥
शुकादिक योगी झाले । रामनामें तें रंगले ॥४॥
ब्रह्माज्ञानी महा मुनी । रामनाम जपती वाणी ॥५॥
एका जनार्दनीं राम । नाम करी तुं विश्राम ॥६॥
७७३
नामेंचि पावलें पैलपार । शुकादि साचार नामें जगीं ॥१॥
तें नाम सोपें वाचे रामकृष्ण । उच्चिरतीं जाण वैकुंठ जोडे ॥२॥
नामें पावले मोक्षपद गती । नाम हे विश्रांती सर्व जीवां ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम हें तारका । वेदाचा विवेक रामनाम ॥४॥
७७४
मागें बहुतां गुणा आलें । रामनाम रसायन चांगलें ॥१॥
बहुतीं सेविलें आदरें । तेणे तरलें भवसागर ॥२॥
शुकें उतरिलें निगुती । दिधलें असे परिक्षिती ॥३॥
सेवितां आरोग्या झाला । एका जनार्दनीं म्हणे भला ॥४॥
७७५
राम आठवितां नुरेचि पैं पाप । ऐसा दाखव मज पा कोणी एक ॥१॥
नाम त्रिभुवनीं वरिष्ठ साचार । म्हणोनि निर्धार सनकदिकीं ॥२॥
एका जनार्दनीं जपतां निर्धारें । भवसिंधु तरे रामनामें ॥३॥
७७६
नामाचा नित्य जया छंद । त्याचा तुटे भवबंध ॥१॥
ऐसा माना रे विश्र्वास । घाला रामनामीं कास ॥२॥
मागील पहा अनुभवें । नामें तारिलें दोषी वैभवें ॥३॥
स्त्रीपुत्रादिक अत्यंज । नामें पावन केलें सहज ॥४॥
यवनादि मोमीन । नामें तरले अधम जन ॥५॥
हाकारुन नाम घोका । सांगे जनार्दन एका ॥६॥
७७७
रामनामीं भाव न धरिती कोणी । नाना मंत्र तंत्र घेती जनीं ।
सकुडी कुंटणी वैकुंठासी नेली । अवचटें राम वदनीं ॥१॥
रामनाम न मानिती जनीं । सैर समाधि हरिकीर्तनीं ॥धृ॥
वारितां नाम प्रल्हाद स्मरे । त्याचे चुकविले नाना घात ।
कोरडिये काष्ठी नर मृग जाला । भक्तां साह्य जगन्नाथ ॥२॥
अभिलाषें नाम अजामेळ स्मरे । तो सोडिला यमकिंकरीं ।
मागील किल्मिष निःशेष जाळिलें । ऐसी नामाची ही थोरी ॥३॥
उफाराटे अक्षरीं रामु नारदमुनी । वाल्मिकासी उपदेशी ।
नष्ट वाटपाडा पुनीत जाला । या महाकवि म्हणविंती त्यासी ॥४॥
रामनाम कीर्तनी कैसें सुख आहे । हें शिवची जाणें साचें ।
दोचि अक्षरी काशी मुक्त केली । तारक ब्रह्मा हें त्यांचें ॥५॥
लाजेच्या संकटीं द्रौपदी नाम स्मरे । देवो वर्षला तिसी अंबरें ।
वैरी याचे शिरीं पाउल आणिला । नामें भक्तकाज सरे ॥६॥
नामाचेनी बळें पाप पुढें पळें । कर्माकर्म तेथें जळे ।
एका जनार्दनीं नाममात्रें । निजीं निजसुखाचे सोहळे ॥७॥
७७८
स्नानाचा परिकळा स्वरवण अडथळा । सकळ मंत्री साचा पाहीं ।
आसनीं शयनीं भोजनीं गमनागमानीं । राम म्हणता दोष नाहीं ॥१॥
श्रीराम जयराम श्रीराम जयराम । जपतां हें दो अक्षरीं नाम ।
संसारातें दळसी कळिकाळा तें कढसी । निरसेल कर्माकर्म ॥धृ॥
योग याग तपें तपताती बापुडें । जन धन शिणताती वेडे ।
निःशंक निर्लज्ज हरिनाम गातां । पायवाट वैकुंठां चढें ॥२॥
गूढ गुह्मा जपसी वाचे श्रीराम । ते नामें जपाचा भावो ।
तेणें नामें भुलला वैकुंठ सांडुनी । कीर्तनीं नाचतो देवो ॥३॥
रामनामें वाचा गर्जती उठी । अमर येती त्याच्याभेटी ।
तीर्थीचे समुदाय अघ्रिरेणु वांछिणी । श्रुति ऐको ठाती गोठी ॥४॥
सकल साधनामांजी वरिष्ठ हें भावें । जपा रामनाम ।
एका जनार्दनीं संतोषला तो । पुरविल निष्काम काम ॥५॥
७७९
रामानाम वदतां वाचे । सुकृत जोडे पैं पुण्याचें ॥१॥
ऐसा नामाचा महिमा । न कळेचि आगमानिगमां ॥२॥
नामें तारिलें पातकी । वंद्य जाहले तिहीं लोकीं ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । सुखा चैतन्य निजधाम ॥४॥
७८०
नाशिवंत सर्व एक नाम साचें । म्हणोनि वदा वाचे श्रीराम ॥१॥
शरीर नासे संपत्ति नासे । नाम न नासे श्रीरामाचें ॥२॥
आकार नसे निराकार नासे । नाम नासे श्रीरामाचें ॥३॥
स्थुळ नासे सुक्ष्म नासे । नाम न नासे श्रीरामांचे ॥४॥
जें न नासे तें नाम वाचे । एक जनार्दनीं साचें जप करीं ॥५॥
७८१
पापपुण्य दोन्हीं समानची गांठी । नाम जपा होटीं श्रीरामांचें ॥१॥
तुटेल बंधन खुटेल पतन । नाम तें पावन श्रीरामाचें ॥२॥
भोग रोग नासे कल्पना दूर देशे । श्रीराम मुखी वसे प्राणीयांसी ॥३॥
एका जनार्दनीं नामींच विश्वास । ठेवितां निश्चयास दोष भंगे ॥४॥
७८२
रकारासी कान्हा मकारपुढती । स्मरतां होय मुक्ति सर्व जनां ॥१॥
नारी अथवा नर हो कां दुराचारी । वाचे म्हणतीं हरी सर्व मुक्त ॥२॥
सायास तो नाहीं अनायासें काम । वाचे रामनाम सदां गावें ॥३॥
एका जनार्दनीं धरा हेतू मनीं । श्रीराम वदनीं उच्चारावा ॥४॥
७८३
कायाक वाचीक मानसीक । सदां वसे राम एक ॥१॥
तो नर अथवा नारी । हो कां पतीत दुराचारी ॥२॥
सदा वसे राम ध्यानीं । आणिक कांही नाहीं मनीं ॥३॥
एका जनार्दनी जनीं । राम पाहें मनी ध्यानीं ॥४॥
७८४
नाम गोड श्रीरामांचें । अमृत फिकें जाहले साचें ॥१॥
हो कां उत्तम चांडळ । अधम खळांहुनी खळ ॥२॥
रामनाम वदतां वाचे । पवित्रपणें तोचि साचें ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । मुक्ति सायुज्य निष्काम ॥४॥
७८५
संसार तो गज । राम पंचानन सहज ॥१॥
शब्द ऐकतां तातडी । रज जैसा सोडी ॥२॥
धाके पळे महाभूत । राम म्हणे नित्यानित्य ॥३॥
न लगे जप माळ । राम वदे सर्व काळ ॥४॥
एका जनार्दनीं राम । अखंड जपे हृदयधाम ॥५॥
७८६
सदोदीत गाय श्रीराम गुण । धन्य तो पावन नरदेहीं ॥१॥
नरदेहीं आलीया रामनाम गावें । तरीच जन्मा यावें गुरुपुत्रा ॥२॥
नरदेह उत्तम लागलासे हातीं । रामनामें विश्रांती देहीं याची ॥३॥
कन्यापुत्र माझे न करी सायास । रामनामें उदास वृत्ती करी ॥४॥
वृत्ती करी सदा समाधान । रामनामचिंतन निशिदिनीं ॥५॥
निशिदिनीं ध्यान एका जनार्दनीं । काया वाचा मनीं रामनामा ॥६॥
७८७
रामनामें तृप्त जे नर जाहले । पुनरावृत्ती न आले संसारासी ॥१॥
जाणार जाणार सर्व हें जाणार । रामनाम साचार जप करीं ॥२॥
अभ्राची छाया मृगजळाचें जळ । तैसा हा देह केवळ मिथ्या असे ॥३॥
मिथ्याचें सत्य मनिती गव्हार । रामनामीं विसर पडोनि ठेला ॥४॥
विसरुनी राम करिशी प्रपंच धंदा । भुललासी मतिमंदा नाशिवंता ॥५॥
नाशिवंतासाठी रडतोसी काह्मा । एका जनार्दनीं पाया शरण रिघे ॥६॥
७८८
आयुष्य जातें मागुतें येतें । रामनामें सरतें होय मुख ॥१॥
देह जातें मागुतें होतें । रामनामें सरतें होय मुख ॥२॥
आकार जातें मागुतें होतें । रामनामीं सरतें होय मुख ॥३॥
एका एकपण नाहीं जातें । एका जनार्दनीं सरतें होय मुख ॥४॥
७८९
रामनामें गणिका नेली वैकुंठासी । कलीमाजीं जनांसी तारक हेंची ॥१॥
म्हणोनि आळस न करा वाचे । उच्चारण नामाचें करा वेंगीं ॥२॥
न लगे मान धन सोपें हें साधन । तुटतें पतन जन्मोजन्मीं ॥३॥
एका जनार्दनीं न करा आळस । रामनाम सौरस घ्यावें वाचे ॥४॥
७९०
नको नको आळस करुं । वाचे श्रीराम उच्चारुं ।
तेणें सुफळ संसारुं । होय जनीं जाणिजे ॥१॥
कां रे न करिसी उच्चार । किती सांगुं तुज विचार ।
न धरसी निर्धार । मनामाजीं पामरा ॥२॥
जासी भलतीया वाटा । पडसी दारीं आणि दरकुटा ।
नामावांचुनीं सुटका । एका जनार्दनीं नोहेची ॥३॥
७९१
संकल्पे विकल्पें रामानाम घेतां । कोटीकुळें तत्त्वतां उद्धरती ॥१॥
अमृत सहजीं थेंब मुखी पडे । मृत्युचें सांकडे चुके जेवीं ॥२॥
तैशी परी होय रामनामें स्थिती । समाधि विश्रांति घर रिघे ॥३॥
एका जनार्दनीं रामनाम सार । न लगे विचार दुजा येथें ॥४॥
७९२
रामनामाचेनि बळें । ब्रह्मा सर्वत्रैक मिळे ॥१॥
रामनामाची ही ख्याती । कर्माकर्माची निवृत्ति ॥२॥
कृष्ण विष्णु हरि गोविंद । म्हणतां प्रगटे परमानंद ॥३॥
जों जों उच्चारी नाम । तों तों प्रगटे मेघःशाम ॥४॥
व्रत तप यज्ञ दान । रामनामासी साधन ॥५॥
एका जनार्दनीं कीर्तीं । सहज चैतन्य विश्रांती ॥६॥
७९३
सकळ सुख रामनामीं आहे । परमामृत ध्याये रामनाम ॥१॥
नामें न घडे कर्म नामें होय निष्कर्म । नाम परब्रह्मा सार नाम ॥२॥
नामें होय मुक्ति नामें होय भुक्ती । नामें स्वर्गप्राप्ति जपतीया ॥३॥
नामें होय बोध नामें जाय बाध । एका जनार्दनीं छंद नाम गातां ॥४॥
७९४
जागृती स्वप्नीं सुषुप्तीमाझारीं । जपें नाम श्रीहरी सर्वकाळ ॥१॥
साधन आणीक न लगे सकळ ॥२॥
रामनाम निखळ जपें आधीं ॥३॥
पापाचे पर्वत छेदी नाम व्रज । हाचि पैं निर्धार ऋषीश्वर ॥४॥
एका जनार्दनीं नाम निजधीर । पावन साचार रामनाम ॥५॥
७९५
मुखें गावें नाम । तेणें पुरें सर्व काम ॥१॥
सर्व साधनांचें सार । तेणें पावे पैलपार ॥२॥
नामें बहुत तारिलें । महा दोषी उद्धरिलें ॥३॥
रामनाम बहु श्रेष्ठ । घेतां न लगती कष्ट ॥४॥
नाम नित्य ज्याचे मुखीं । तो जाणावा सर्वसुखी ॥५॥
रामनाम हेंसी सार । सत्य जाणा हानिर्धार ॥६॥
रामनाम निरसी ताप । पापें जाती आपेआप ॥७॥
रामनाम जो उच्चारी । सुख पावे तो संसारीं ॥८॥
एका जनार्दनीं नाम । पाववितें परमधाम ॥९॥
७९६
सदा सर्वकाळ नाम मुखीं गाये । आणीक तें नये दुजा हेत ॥१॥
धन्य त्याची माय पावन तें कुळ । धन्य तो निर्मळ वंश त्याचा ॥२॥
जन्मजन्मांतरींचें सुकृत पदरीं । वाचे तो उच्चारी रामकृष्ण ॥३॥
एका जनार्दनीं सदा जपे नाम । तो देह उत्तम इहलोकीं ॥४॥
७९७
सकळ साधितां साधन । नामावांचुन नाहीं पावन ॥१॥
पहा विचारुनि ग्रंथ । नामें तरले असंख्यात ॥२॥
दोषी सदोषियां उद्धार । रामनामें पैं साचार ॥३॥
कोटी कुळें तारी । एका जनार्दनीं निर्धारी ॥४॥
७९८
धन्य ते भाग्याचे । वासुदेव नामीं नाचे ॥१॥
सदा राम नामावळी । पाप तापां होय होळी ॥२॥
सदा नामीं ज्याचें मन । जन नोहे जनार्दन ॥३॥
नामें रंगे ज्याची वाणी । एका जनार्दनीं तोचि जनीं ॥४॥
७९९
राम राम ध्वनी जयाचे मुखासी । धन्य पुण्यराशी पावन झाला ॥१॥
सदोदित नाम जपे श्रीरामाचें । अनंता जन्माचें दोष जाती ॥२॥
राम राम वदे सादा सर्वकाळं । काळाचा तो काळ रामनामें ॥३॥
राम वदे ध्यानीं राम वदे मनीं । एका जनार्दनीं राम वदे ॥४॥
८००
कोटी जन्मांचि येरझारी । तें तो हरी रामनाम ॥१॥
तें तुं वाचे सुगम वदें रामनाम आणीक नको श्रम करुं वायां ॥२॥
श्रम केलिया पडसी सांकडीं । जन्ममरण बेडी तोडी नाम ॥३॥
संतसमागम भावें करी भक्ति । एका जनार्दनीं वस्ती नामीं करी ॥४॥
८०१
श्रीरामानामें तुटती यातना । म्हणोनि रामराणा दृढ धरा ॥१॥
यमाची यातना तुटेल निर्धारें । चुकतील फेरे चौर्‍याशींचे ॥२॥
जन्ममरणाचा तुटेल तो बोध । ठसावतां बोध रामनाम ॥३॥
एका जनार्दनीं नामापरतें थोर । नाहीं नाहीं निर्धार केला व्यासें ॥४॥
८०२
नाम जपे सर्वकाळ । त्यासी भयभीत काळ ॥१॥
रामी लीन ज्याची वृत्ती । त्याच्या दासी चारी मुक्ती ॥२॥
रामनामी जिव्हा रंगे । तोचि परब्रह्मा अंगें ॥३॥
म्हणे एका जनार्दनीं । राम दिसे जनीं वनीं ॥४॥
८०३
रामनाम ज्याचे मुखीं । तो नर धन्य तिहीं लोकीं ॥१॥
रामनामें वाजेटाळी । महादोषा होय होळी ॥३॥
रामनाम सदा गर्जे । कळेकाळ भय पाविजे ॥४॥
ऐसा रामनामीं भाव । तया संसाराचि वाव ॥५॥
आवडीने नाम गाय । एका जनार्दनीं वंदी पाय ॥६॥
८०४
जो देवांचें पद सोडी । सदा गोडी अंतरीं ॥१॥
पापें पळती रामनामें । खंडताती कर्माकर्में ॥२॥
नामें कळिकाळासी धाक । यमदुतां न मिळे भीक ॥३॥
ऐसा नामाचा महिमा । नाहीं आणिक उपमा ॥४॥
आवडी जो नाम गाय । एका जनार्दनीं वंदी पाय ॥५॥
८०५
रामनाम मुखीं गाय । यम त्यांचेंवंदी पाय ॥१॥
ऐसा नामाचा महिमा । सरी न पावेचि ब्रह्मा ॥२॥
उत्तमाउत्तम नाम । सर्व सुखासी विश्राम ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । भवसिंधु तारक धाम ॥४॥
८०६
या रे नाचुं प्रेमानंदे । रामनामचेनि छंदें ॥१॥
म्हणा जयरामा श्रीराम । भवसिंधु तारक नाम ॥२॥
ऐसी नामाची आवडी । काळ गेला देशोधडी ॥३॥
आवडीने नाम घोका । म्हणे जनार्दन एका ॥४॥
८०७
उघड दृष्टी करुन पाहुं । रामकृष्णनामें ध्याऊं ।
अहोरात्र मुखीं गाऊं । राम हरी वासुदेव ॥१॥
हेंचि अध्यात्माज्ञानाचें वर्म । येणें घडतीकर्माकर्म ।
ब्रह्माविद्येचा आराम । येणें पावे सर्वथा ॥२॥
सदा वाचे नामावळी । महा दोषा होय होळी ।
कळीकाळ पायांतळीं । ब्रह्मानंदें गर्जतां ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । भवसिंधु तारक धाम ।
साधकांचा श्रम । येणें दुर सर्वथा ॥४॥
८०८
नाहीं सायासाचें काम । वाचे वदा रामनाम ॥१॥
बहु कर्मा सोडवण । वाचेसि न घडे मौन ॥२॥
राम चिंता ध्यानीं मनीं । कळिकाळ वाहे पाणी ॥३॥
एका जनार्दनीं राम । वाचे उच्चारा निष्काम ॥४॥
८०९
जया हेत नामीं ध्यास । नेणें आणिक सायास ।
कोण लेखी संसारास । नामापुढें तृणवत ॥१॥
आम्हां नामाचें भूषण । नामें सुखासी मंडण ।
नामें होतसे खंडण । नानापरी पापांचे ॥२॥
जपतां नाम मंत्रावळी । काळ कांपतसे चळी ।
एका जनार्दनीं नव्हळी । रामनामें अतर्क्य ॥३॥
८१०
कलीमाजीं सोपें घेतां रामनाम । नाहीं कांहीं श्रम जपतप ॥१॥
न लगे साधन पंचाग्री धुम्रपान । नामेंचि पावन युगायुगीं ॥२॥
योगयाग यज्ञ न लगे वेरझारा । नाममंत्र पुरा जप आधीं ॥३॥
एका जनार्दनीं निश्चयो नामाचा । तेथें कळिकाळाचा रीघ नाहीं ॥४॥
८११
कलियुगीं नाम सोपें तें सुजाण । ऐशी भाषा जाण बहुतांची ॥१॥
वाल्मिक सांगतु रामनाम जपा । तरले तरती सोपा राममंत्र ॥२॥
पुराणकर्ता तो व्यास मुगुटमणी । म्हणे रामकृष्ण वदनीं सोपा मंत्र ॥३॥
बहुतांच्या मतें एका जनार्दनी । रामनाम वाणी गाय सदा ॥४॥
८१२
नाम मुखीं सदा वाचे । कांपती कळीकाळ साचे ॥१॥
दो अक्षरीं रामनाम । जपतां पावसी मोक्षधाम ॥२॥
नामावांचूनि परिपाठीं । साधन नाहीं नाहीं नेहटीं ॥३॥
नाममंत्र श्रेष्ठ सार । जड जिवांसी उद्धार ॥४॥
एका जनार्दनीं नाम । सुखधामाचा विश्राम ॥५॥
८१३
रामनामें नित्य जयासी आनंद । तया ठायीं भेदाभेद नुमटती ॥१॥
ऐसे जें रंगले रामनामी नर । चुकवी यमप्रहार जन्मो जन्मीं ॥२॥
धरावी वासना रामनामजप । दुजा तो संकल्प आन नाहीं ॥३॥
एका जनार्दनीं नामापरता मंत्र । दुजें नाहीं शस्त्र कलियुगीं ॥४॥
८१४
सकळ तपांचें तें तप । सोपा राममंत्र जप ॥१॥
नाहीं साधनांचे कोडें । राम म्हणा वाडें कोडें ॥२॥
न लगे जप तप अनुष्ठान । रामनामें सर्व साधन ॥३॥
एक जनार्दनी म्हणतां राम । नासे संसार भवभ्रम ॥४॥
८१५
राम कृष्ण हरी । नित्य वदे जो वैखरी ॥१॥
तयापाशी नुरे पाप । नासे त्रिविध हा ताप ॥२॥
नाम तेंचि परब्रह्मा । जप यज्ञ तो परम ॥३॥
एका जनार्दनीं जपा । रामकृष्ण मंत्र सोपा ॥४॥
८१६
वदतां वदनीं अहर्निशीं राम । उपदेश सुगम सोपा मंत्र ॥१॥
दो अक्षरीं राम तेणें जोडे धाम । आणिक तो श्रम वायां जाये ॥२॥
सर्वाभूति समदृष्टिते पहाणें । मग नाहीं पेणें आन दुजें ॥३॥
दुजें पेनें नाहीं एका जनार्दनीं । श्रीरामावाचुनीं आन नेणें ॥४॥
८१७
रामनाम वसे ज्याचे मुखीं नित्य । त्याचेनि पतीत उद्धरण ॥१॥
रामनाम मंत्र जपे नित्यकाळ । त्यासी कळिकाळ हात जोडी ॥२॥
रामनामीं त्याची जडली चित्तवृत्ती । वृत्तीची निवृती झाली त्यासी ॥३॥
एका जनार्दनीं जपे रामनाम । तेणें पूर्ण काम स्वयें झाला ॥४॥
८१८
उत्तम साधन रामनाम जाण । यापरतें निधान आणिक नाहीं ॥१॥
नलगे समाधि रामनाम घेतां । उघडा जप तत्त्वतां सूपा राम ॥२॥
नलगे विरक्ति नाम मंत्र तंत्र । रामनाम पवित्र जप सोपा ॥३॥
एका जनार्दनीं सोपें रामनाम ध्यान । पवित्र पावन रामनाम ॥४॥
८१९
कर्म आणि धर्म अष्टांग साधन । नको यज्ञदान नाम जपें ॥१॥
तुटेल बंधन खुंटेल पतन । नाममुखीं गर्जन सोपा मंत्र ॥२॥
कलियुगामाजीं सोपें हें साधन । रामनाम खुण मुक्त वाट ॥३॥
एका जनार्दनीं खुंटली उपाधी । सहज समाधि रामनामें ॥४॥
८२०
कृतांताचे माथां देऊनियां पाय । वाचे नाम गाय अहर्निशीं ॥१॥
उघडा रे मंत्र उघडा रे मंत्र । शिव जपे स्तोत्र रामनाम ॥२॥
एका जनार्दनीं न करी आळस । चौर्‍यांशीचा लेश नको भोगुं ॥३॥
८२१
सकाम निष्काम वदे नामावळी । सर्व दोषां होळी नाम मंत्रें ॥१॥
सोपाचि मंत्र नाहीं अवघड । तें जपा उघड रामनाम ॥२॥
यातीहिन असो भलते नारीनर । वाचे जो उच्चारी रामनाम ॥३॥
एका जनार्दनीं एकपणें शरण । वाचे नारायण जप करा ॥४॥
८२२
सकळ साधनांचें फळ । रामनामचि केवळ ॥१॥
जप तप अनुष्ठान । अंतीं नामचि प्रमाण ॥२॥
नाना मंत्र यंत्रावळी । सोडवीना अंतकाळीं ॥३॥
महापातकी पतित । नामें तरलें असंख्यात ॥४॥
नाम सारांचें हें सार । एका जनार्दनी निर्धार ॥५॥
८२३
नाम तारक सांगडी । तेणे उतरुं पैलथडी ॥१॥
रामनाम जप सोपा । तेणें नेणों पुण्यपापा ॥२॥
सर्व साधनांचे सार । भवसिंधुसी उतार ॥३॥
ऐसा नामाचा प्रताप । एका जनार्दनी नित्य जप ॥४॥
८२४
आवडीनें नाम वदा कीं रें राम । नासे भवभ्रम क्षणमात्रें ॥१॥
सोपें हें साधन कलयुगा माझारी । नामें पैठा हरी धरें होय ॥२॥
नाम मुखी गातां कीर्तनीं नाचतां । तुटे भवव्यथा अनेक जन्म ॥३॥
एका जनार्दनीं सारांचे पैं सार । तुटे येरझार नाना योनी ॥४॥
८२५
सोपें वर्म अति सुगम । मुखे स्मरा रामनाम ॥१॥
ऐसा गजर नामाचा । कर्माकर्म लेश कैंचा ॥२॥
नामें पाप निर्दाळिलें । वेद शास्त्र हेंचि बोले ॥३॥
पुरणाचें हें संमत । नाम मुख्य मतितार्थ ॥४॥
एका जनार्दनीं नाम । तेणें निरसे कर्माकर्म ॥५॥
८२६
नामें तारिलें तारिले । महा पातकीं उद्धारिलें ॥१॥
ते हें सोपें रामनाम । जपतां निवारे क्रोध काम ॥२॥
नामें पावन जाले क्षिती । ऐसे पुराणे गर्जती ॥३॥
नाम सारांचे हें सार । एका जनार्दनीं निर्धार ॥४॥
८२७
अभक्त पातकी अपार । नामें पैल पार पावलें ॥१॥
ऐसं सोपें रामनाम । आणिकांसीतो विश्राम ॥२॥
नामें पावन होय त्रिजगती । वाचे जे वदतीं रामनाम ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम । हरे श्रम बहुतांचा ॥४॥
८२८
तारावया जड मूढ । आहे उघड उपाव ॥१॥
सोपें रामनाम घेतां । नाहीं तत्त्वतां साधन ॥२॥
आणिकांसी साधन कष्ट । होती फलकट शेवटीं ॥३॥
तैसें नोहें नाम हें निकें । गोडी फिकें अमृत ॥४॥
एका जनार्दनीं सार । नामोच्चार सुलभ ॥५॥
८२९
नाम उत्तम चांगलें । मुक्त केलें पापियां ॥१॥
गातां मुखीं ज्याचीं कीर्ति । योगयाग घडती कोटी देखा ॥२॥
घडती सकळ तीर्थ प्रदक्षिणा । वाचे रामराणा स्मरताची ॥३॥
एका जनार्दनीं सोपें । सुलभ हरावया पापें ॥४॥
८३०
नाम पावन श्रीरामांचे । घेतां वाचे शुभची ॥१॥
नाहीं तेथें गोवांगुतीं । नामेंची चढ ती वैकुंठीं ॥२॥
भ्रमलियासी उद्धार । नाम सोपें जपतां सार ॥३॥
दोचि अक्षरांचे काम । वाचे म्हणा रामनाम ॥४॥
नाम आवडीनें घोका । म्हणे जनार्दनीं एका ॥५॥
८३१
सोपी नामावळी । वाचे वदावी सकळीं ॥१॥
उंच नीच वर्ण याती । रामनामें सर्वां मुक्ति ॥२॥
हा तो पुरणी अनुभव । तारियेलें जीव सर्व ॥३॥
येतों काकुळती । रामनाम धरा चित्तीं ॥४॥
एका जनार्दनीं राम । वदती दोषी निष्काम ॥५॥
८३२
मागा बहुतांचें मत । नामें तरले पतीत ।
हीच सोपी जगीं नीत । रामनाम अक्षरें ॥१॥
येणे तरलें पुढें तरती । ऐशी नामाची थोर ख्याती ।
नाम धरा दृढ चित्तीं । एका भावें आदरें ॥२॥
नाम श्रेष्ठांचे साधन । नामें तुटे भवबंधन ।
शरण एका जनार्दनीं । रामनाम वदतसे ॥३॥
८३३
सुखाची विश्रांति सुख समाधान । मनाचें उन्मन नाम गाता ॥१॥
तेंहें नाम सोपें रामकृष्ण हरी । प्रपंच बाहेरी उच्चारितां ॥२॥
अहं भाव द्वेष नुरे ती वासना । द्वैताची भावना दुरी ठाके ॥३॥
एका जनार्दनी नांम हे सोपारे । येणेंचि पैं सरे भवसिंधु ॥४॥
८३४
श्रीरामानें जगाचा उद्धार । करितां उच्चार दों अक्षरीं ॥१॥
पाहतां साधन आन नसे दुजें । रामनामें नासे महत्पाप ॥२॥
ब्रह्माहत्यारी वाल्हा नामेंचि तरला । रामायणीं मिरविला बडिवार ॥३॥
एका जनार्दनीं नामापरतें थोर । नसे बडिवार दुजियाचा ॥४॥
८३५
त्रिकाळ साधन न लगे अनुष्ठान । आसन वसन त्याग नको ॥१॥
सोपें सोपेंक जपा आधीं रामनाम । वैकुंठींचे धाम जपतां लाभें ॥२॥
एका जनार्दनीं नामाचा प्रताप । तरेल तें खेप चौर्‍यांशींची ॥३॥
८३६
उत्तम अधम येथें नाहीं काम । जपें तूं श्रीराम सर्वकाळ ॥१॥
मंत्रतप कांहीं योगाची धारणा । न लगे नामस्मरणा वांचुनियां ॥२॥
योग याग तप वाउगा बोभाट । अष्टांग नेटपाट न लगें कांहीं ॥३॥
एका जनार्दनीं गावें मुखी नाम । तेणें वारे काम क्रोध सर्व ॥४॥
८३७
दानधर्म कोणान घडे सर्वथा । राम नाम घेतं सर्व जोडें ॥१॥
कर्म धर्म कांहीं न होती सांग । रामनामें पांग फिटे त्याचा ॥२॥
वेदशास्त्रांव्युप्तत्ती पढतां श्रम पोटीं । रामनामें कोटी जप घडे ॥३॥
आचार विचार न कळे साचार । एका जनार्दनीं निर्धार राम जपा ॥४॥
८३८
ऐका नामाचें महिमान । नामें पातकी पावन ।
तरले ते अधम जन । कलयुगामाझारीं ॥१॥
धन्य धन्य राम पावन । सर्व साधनांचें साधन ।
मोक्ष नामचि पूर्ण । स्मरतांचि जोडे ॥२॥
न लगे आन विधि मुद्रा । न लगे तपांचा डोंगरां ।
कासया हिंडताती सैरा । नाम जपा सादर ॥३॥
भोळ्या भाविकां हें वर्म । दृढ जपावें हो नाम ।
एका जनार्दनीं धाम । पावे वैकुंठीचें ॥४॥
८३९
सुख बहु असे आम्हां । तुझा गातां नाममहिमा ।
तेणें अंगी होतसे प्रेमा । नामीं दृढता सदोदित ॥१॥
तें नाम सोपें जयराम । भवसिंधुतारक निष्काम ।
मुखें गातां उत्तमोत्तम । सुलभ आणि सोपारे ॥२॥
नाम नौका जगालागीं । नामें पावन होत कलियुगीं ।
एका जनार्दनीं मुराला अंगीं । पावन होय नाम घेता ॥३॥
८४०
जग रामनाम म्हणे । तया कां न येती विमानें ॥१॥
नवल स्मरणाची ठेव । नामीं नाही अनुभव ॥२॥
नष्ट गणिका राम म्हणे । तिसीं वैकुंठींचे पेणें ॥३॥
एका जनार्दनीं ध्यात । राम पाहे ध्याना आंत ॥४॥
८५१
वाऊगाची सोस करितोसी तूं मना । चिंती तुं चरणां विठोबाच्या ॥१॥
अविनाश सुख देईल सर्वदा । वाचे वदा सदा रामनाम ॥२॥
तारिले पातकी पावन कलियुगी । नामनौका जगीं तारावया ॥३॥
भवसिंधु पार रामनाम सार । न करीं विचार दुजां कांहीं ॥४॥
एका जनार्दनीं घ्यावा अनुभव । प्रत्यक्ष पाहा देव विटेवरी ॥५॥
८५२
श्रीराम श्रीराम वाचे म्हणतां । तेणें सायुज्यता हातां लागे ॥१॥
श्रीराम श्रीराम ध्यान जयासी । तोची तपराशी पावन झाला ॥२॥
श्रीराम श्रीराम ज्याची वाणी । धन्य धन्य जनीं पावन तो ॥३॥
एका जनार्दनीं श्रीराम ध्यात । निरंतर चित्त रामनामीं ॥४॥
८५३
श्रीरम ऐसें वदतांचि साचें । पातक नासतें अनंत जन्माचें ॥१॥
श्रीराम ऐसें जो उच्चारी । तयाचा पापाची होतसे बोहरीं ॥२॥
श्रीराम ऐसें उच्चारी नाम । एका जनार्दनीं नासती क्रोध काम ॥३॥
८५४
गुतंली भ्रमर कमळणी कोशीं । आदरें आमोदासी सेवितसे ॥१॥
तैसें रामनामीं लागतां ध्यान । मन उन्मन होय जाण रामनामीं ॥२॥
रामनाम बळें कर्माकार्मीं चळे । जीवासी सोहळे रामनामें ॥३॥
एका जनर्दनीं राम परिपूर्ण । प्रपंच परमार्थ रामचि जाण ॥४॥
८५५
रामनामें नामरुपा निरास । कृष्णकर्म स्मरतां कर्माचा ग्रास ॥१॥
नामें जिव्हां गर्जत अहर्निशीं । भवभव तें बापुडें परदेशीं ॥२॥
रामनाम जपतां जीवीं । जीव पवे ब्रह्मापदवी ॥३॥
जीव म्हणतां तोचि परब्रह्मा । नामें निरसलें कर्माकर्म ॥४॥
रामनामाची जीं जीं अक्षरें । तीं तंव क्षराक्षरातींत सारें ॥५॥
एका जनार्दनीं चमत्कार । नाम तें चैतन्य निर्धार ॥६॥
८५६
महापुरी जैसें वहातें उदक । मध्य ती तारक नौका जैशी ॥१॥
तैसें प्राणियासी नाम हें तारक । भव सिंधु धाक नुरे नामें ॥२॥
तये नावेंसंगें ब्राह्मण तरती । केवीं ते बुडती अनामिक ॥३॥
नाना काष्ठ जात पडे हुताशनीं । जाती ते होऊनी एकरुप ॥४॥
तेथें निवेडना धुरें रुई कीं चंदन । तैसा भेदवर्ण नाहीं नामीं ॥५॥
पूर्वा न वोळखे तेंचि पैं मरण । एका जनार्दनीं स्मरण रामनाम ॥६॥
८५७
रामनामे जो धरी भाव । तया सुलभ उपाव । नामस्मरणीं जीव । सदोदित जयाचा ॥१॥
तेणें सधिलें साधन । आभ्यासिला हो पवन । अष्टांग योग साधून । लय लक्ष दिधलें ॥२॥
योगयाग कसवटी । अभ्यासिल्या चौसष्टी । हृदयीं चिदानंद राहाटी । रामनामें ॥३॥
ध्यान धारणा मंत्रतंत्र । अवघा श्रीराम पवित्र । एका जनार्दनीं सतत । जपे वक्त्रीं ॥४॥
८५८
आयुष्याच्या अंतीं । राम म्हणतां वक्त्रीं । ते नर सेविती मुक्ती । संदेह नाहीं ॥१॥
हात पाय सिद्ध आहे । तंव तूं तीर्था जाये । तीर्थाचें मूळ पाहे । राम जप ॥२॥
नको जप माळा कांहीं । उगाच बैसे एके ठायीं । हृदयीं दृढ ध्याई । राम नाम ॥३॥
ऐसे घेई पा उपदेश । नको करुं वाउगा सोस । तेणें होय नाना क्लेश । जन्म यातना ॥४॥
हेंचि तुज सोपे वर्म । येणें तुटे कर्माकर्म । एका जनार्दनीं श्रम । सर्व नासे ॥५॥
८५९
नामे प्रायाश्चित्तांच्या कोटी । पळताती बारा वाटी ॥१॥
ऐसें नाम समर्थ जपा । तेणें सोपा सुपंथ ॥२॥
रामानामें पतित पावन । रामनामें उद्धरती जन ॥३॥
एका जनार्दनीं वाचे । घोका साचे रामनाम ॥४॥
८६०
आदरें आवडी गाती जे नाम । तया न बाधी क्रोध काम ॥१॥
नाम आठव नाम अठवा । हृदयीं सांठवा रामनाम ॥२॥
संत समुदाय वंदावे आवंडीं । अंतरीची गोडी नित्य नवी ॥३॥
एक जनार्दनीं प्रेमाचा पुतळा । विठ्ठल देखिला डोळां धन्य झालों ॥४॥
८६१
निष्ठा ते भजन वाचे नारायण । तया सत्य पेणें वैकुंठीचें ॥१॥
ऐसें वेदशास्त्रें पुराणें सांगतीं । नामें जोडे मुक्ति नारीनरां ॥२॥
भलतिया भावे मुखीं नाम गावें । तयासै राणिवे वैकुंठीचें ॥३॥
एक जनार्दनीं प्रेमाचा पुतळा । विठ्ठल देखिल डोळां धन्य झालों ॥४॥
८६२
सकाम निष्काम । वाचे गातां रामनाम ॥१॥
नाम उच्चारितां होटीं । जन्म जरा तुटे आटी ॥२॥
नामांचे महिमान । महा दोषी जाहले पावन ॥३॥
ब्रह्महत्य बाळहत्यारी । नामें तरलें निर्धारीं ॥४॥
एका जनार्दनीं नाम । उत्तमा उत्तम निजधाम ॥५॥
८६३
सकळ पापांपासोनि मुक्त । वाचे उच्चारित राम हरि ॥१॥
ऐसे महिमा वेद सांगें । नक आड मार्गें जाऊं कोण्ही ॥२॥
भावे करितं भगवद्भक्ती । मोक्षप्राप्ति तात्काळ ॥३॥
स्वानंदें भगवद्भजन । एका वंदी त्याचे चरण ॥४॥
८६४
जन्मोजन्मी केला लाग । म्हणोनि भाग पावलों ॥१॥
तेणें घडे संतसेवा । हेंचि देवा परम मान्य ॥२॥
आलिया जन्मांचे सार्थक । गांतां रामनाम देख ॥३॥
नामावांचुनी सुटिका । ब्रह्मादिकां नोहे देखा ॥४॥
नाम जपे शूलपाणी । एका जनार्दनीं ध्यानीं ॥५॥
८६५
राम हें माझें जीवींचें जीवन । पाहतां मन हें जालें उन्मन ॥१॥
साधन कांहीं नेणें मी अबला । शाम हें वीजु बैसलेंसे डोळा ॥२॥
लोपल्या चंद्रसुर्याच्या कळा । तो राम माझा जीवीचा जिव्हाळा ॥३॥
प्रकाश हा दाटला दाही दिशा । पुढें वो मार्ग न दिसे आकाशा ॥४॥
खुंटली गति श्वासा वो उश्वासा । तो राम माझा भेटेल वो कैसा ॥५॥
यासी हो साच परिसा हो कारण । शरण एका जनार्दन नेणें तेंचि साधन ॥६॥
८६६
जनार्दनें मज सांगितला मंत्र । रामनम पवित्र जप करीं ॥१॥
सोडवील राम संसार सांकडीं । न पडेचि बेडी अरिवर्गां ॥२॥
जप तप साधन पुराण श्रवण । नाम घेतां जाण सर्व घडती ॥३॥
एका जनार्दनीं टाकुनी संशयो । नाम मुखीं राहो प्रेमें पोटीं ॥४॥
८६७
नाम सुलभ इहलोकीं । तरले तरले महापातकी ।
म्हणोनि वाचे जो घोकी । नित्य नेमें आदरें ॥१॥
तयाचें तुटतें बंधन । होय जन्माचें खंडन ।
वाचे गातां जनार्दन । सोपें जाण साधन हें ॥२॥
नमन करुनी समाधान । आठवी रामनामाचें ध्यान ।
शरण एका जनार्दनीं । समाधान संतोष ॥३॥
८६८
ॐ कार हा वर्ण नामाचें पैं मूळ । परब्रह्मा केवळ रामनाम ॥१॥
रामकृष्ण हरी गोविंदा गोपाळा । आठवा वेळोवेळां अहो जन ॥२॥
एका जनार्दनीं वदतां वैखरीं । देखे चराचरीं परब्रह्मा ॥३॥
८६९
वाणी वदे रामनाम । तेणें साधे सर्व काम ॥१॥
मनें रामाचें चिंतन । नामीं चित्त समाधान ॥२॥
बुद्धिलागीं हाचि छंद । नित्य वदावा गोविंद ॥३॥
गोविंदावांचुनी । दुजा ध्यास नाहीं मनीं ॥४॥
एका जनार्दनीं मन । नित्य करी ब्रह्माध्यान ॥५॥
८७०
उत्तम स्त्री देखोनि दृष्टी । मुर्ख कैसा लाळ घोटी ॥१॥
तैसा विनटें रामनामा । तेणें चुकशी कर्माकर्मा ॥२॥
मुषक देखोनि मार्जार । तैसे उभे यम किंकर ॥३॥
मीन तळमळी जैसा । विषयीक प्राणी तैसा ॥४॥
शरण एका जनार्दनीं । दुजा छंद नाहीं मनीं ॥५॥
८७१
वाचे सदा रामनाम । तया न बाधी क्रोध काम ॥१॥
हेंचि एक सत्य सार । वायां नको वेरझार ॥२॥
संसार वायां न म्हणे सार । करी परमार्थ विचार ॥३॥
एका जनार्दनीं रामनाम । वाचे वदे तुं निष्काम ॥४॥
८७२
साधन तें साधा वाचे । नाम म्हणा गोविंदाचें ॥१॥
तेणें तुटेल बंधन । वाचे गातां रामकृष्ण ॥२॥
नामासरसींवाजे टाळी । महा पापा होय होळी ॥३॥
हा तो पुराणीं निश्चय । नाम निशिदिनीं गाय ॥४॥
आवडीनें नाम गाय । एका जनार्दनीं वंदी पाय ॥५॥
८७३
वोखद घेतलिया पाठीं । तेणें तुटी होय रोगा ॥१॥
पथ्य साचार साचार । नामीं धरा निर्धार ॥२॥
वोखदासी कारण पथ्य । भवरोगीयां रामनामें मुक्त ॥३॥
एका जनार्दनीं करा । श्रीराम राम उच्चारा ॥४॥
८७४
अभिमान नका धरुं पोटीं । होय अर्थासवें तुटी ॥१॥
म्हणोनि स्मरा रामराम । तेणें पावाल निजधाम ॥२॥
विहित करा आपुलें कांहीं । आठवा वाचे राम देहीं ॥३॥
काकुलती येतां जनां । शरण एका जनार्दनीं ॥४॥
८७५
अहोरात्र वाचे वदा । राम गोविंद नामची ॥१॥
तेणें तुटे भेदाभेद । निरसे संसाराच्या कंद ॥२॥
ध्यानीं मनीं आणि शयनीं । वाचे वदा चक्रपाणी ॥३॥
ध्येय ध्याता ध्यान । आठवावें मधुसुदन ॥४॥
एका जनार्दनीं घोका । आवडीनें रामसखा ॥५॥
८७६
इतुकी करावीहे जोडी । रामनामीं धरा गोडी ॥१॥
आणिक नलगे साधन । एकलें मन जिंका पूर्ण ॥२॥
एका जनार्दनीं मन । देवा पायीं बांधून ॥३॥
८७७
उठतां बैसतां खेळता बोलतां । चालतांनिजतां राम म्हणा ॥१॥
आसनीं शयनी भोजनीं परिपुर्ण । वाचे राम नारायण जप करीं ॥२॥
कार्याकारणीं समाधीं उन्मनीं । राम ध्यानींमनीं जपे सदा ॥३॥
एकांती लोकांती देहत्यागांअंती । रामनाम वस्ती जिव्हेवरी ॥४॥
एका जनार्दनीं वाचे वदे राम । अखंड निष्काम होसी बापा ॥५॥
८७८
नको कर्म धर्म वार्ता । सुखें करा हरिकथा । भवजन्मव्यथा । येणें तुटे तुमची ॥१॥
सोपें साधनाचें सार । वाचे नरहरी उच्चारी । भयें चुके येरझार । चौर्‍यांशींची ॥२॥
नका वेदशास्त्र पाठ । नामें धरा नीट वाट । पंढरी हे पेठ । भूवैकुंठ महीवरी ॥३॥
म्हणोनि करा करा लाहो । वाचे रामनाम गावो । एका जनार्दनी भावो । दृढ ठेवा विठ्ठलीं ॥४॥
८७९
उत्तम मध्यम कनिष्ठ यांचें नाहीं काम । जपावें तें नाम आधीं आधीं ॥१॥
वर्णाश्रम धर्म याचें नाहीं काम । जपावें तें नाम आधीं आधीं ॥२॥
रज तम सत्व यांचें नाहीं काम । जपावें तें नाम आधीं आधीं ॥३॥
एका जनार्दनीं हें परतें सारा । जपा रघुवीरा एका भावें ॥४॥
८८०
काळिकाळावरी नाम । जाले जैसे मनोधर्म । वदतं पुरुषोत्तम । पुण्य जोडे असंख्य ॥१॥
वाचे सदा श्रीराम । तेणें पुरे सर्व काम । मोक्षामार्ग सुगम । नाम उच्चारणें जोडें ॥२॥
आधीं पाहिजे विश्वास । म्हणा आम्हीं विष्णुदास । पापाच तो लेश । कद नुरे कल्पातीं ॥३॥
धरा वैष्णव सांगात । आणिक नका दुजा हेत । एका जनार्दनीं चित्त । रामनामीं असों द्या ॥४॥
८८१
तुमचें तुम्हां सांगतों साचें । मनें वाचे रामनाम ॥१॥
तेणें उतराल पैलथडी । चुकेल बेडी चौर्‍याशींची ॥२॥
प्रपंचाचें भोवर जाळें । यांत सगळे अटकाल ॥३॥
काया वाचा आणि मनें । एका जनार्दनीं आठवावा ॥४॥
८८२
नामें प्रायश्चिती शिक । हाचि देख परमार्थ ॥१॥
श्रेष्ठ नाम पावन जगीं । तरतीं अंगीं अधम जन ॥२॥
नेणती यांसी सोपें वर्म । जाणती कर्म सर्वही ॥३॥
कळाकुसरी कांहीं नका । वाचे घोका रामनाम ॥४॥
एका एकापणें मीनला । एका जनार्दनीं भेटला ॥५॥
८८३
विश्रांतीचें आसन घालुनियां जपा । मंत्र तोचि सोपा रामनाम ॥१॥
सर्व याती वर्णा आहे अधिकार । रामनाम उच्चार सोपा बहु ॥२॥
कल्पना अविद्या टाकुनी उपाधी । रामनामें समाधि उघड दिसे ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम पवित्र परिकर । साधनाचें सार हेंचि एक ॥४॥
८८४
लावुनी आसन बैससी समाधी । तों तों उपाधी सहज लागे ॥१॥
नाममुखीं गातीं जोडे सायुज्यता । उपाधि तत्त्वतां दूरी पळे ॥२॥
घडती कोटी यज्ञयागांचें तें फळ । मुखीं रामनाम सबळ असो ॥३॥
एका जनार्दनीं जयी ऐसा नेम । तोचि पुरुषोत्तम जनामाजीं ॥४॥
८८५
देवासी तुष्टण्या एक युक्ति आहे । रामनाम गाय मुखीं सदा ॥१॥
काया वाचा मनें संतासींशरण । तेणें नारायण तुष्ट होय ॥२॥
नामापरतें साधन आणीक नाहीं दुजें । एका जनार्दनीं निज नाम सार ॥३॥
८८६
कळिकाळसी दरारा । रामनाम स्मरण करा ॥१॥
भुक्ति मुक्ति लागती पायां । करितां दया वैष्णवांनीं ॥२॥
सुगम सोपें हेंचि वर्म । नको श्रम मज दुजा ॥३॥
एका जनार्दनीं नाम सार । नाहीं बडिवार दुसरा ॥४॥
८८७
देवासी तो प्रिय एक नाम आहे । म्हणोनि तूं गाये सदोदित ॥१॥
कला हें कौशल्या अवघे विकळ । मंगळां मंगळ रामनाम ॥२॥
एका जनार्दनीं नाम मुखीं गातां । मुक्ति सायुज्यता पाठीं लागे ॥३॥
८८८
जगामाजीं कीर्ति ऐक श्रीराम । वाउगा तुं श्रम न करीं जना ॥१॥
सदा सर्वकाळ आठवी वेळोवेळां । मग सुखसोहळा काय उणें ॥२॥
येणें यातायाती चुकती संसार । भवभ्रम निर्धार दुरी ठाके ॥३॥
सांपडलें वर्म आम्हां इह जनीं । एका जनार्दनीं नाम गाऊं ॥४॥
८८९
जयां नामाचा विश्वास । धन्य तेंचि हरिचे दास । वंदीन पायंस । वारंवार तयांच्या ॥१॥
कुळ तारिलें सकळ । वाचे नामावळी अढळ । गाती रामनाम सरळ । नोहे क्षण आराणूक ॥२॥
ते भाग्याचे नरीनर । ज्यांचा ऐसा निर्धार । एका जनार्दनीं साचार । दृढ भाव रामनामीं ॥३॥
८९०
भवरोगियांसी औषध हें नाम । सेवावे परम आवडीनें ॥१॥
सर्वकाळ करा नामाचें चिंतन । सदा समाधान होय तेणें ॥२॥
एका जनार्दनीं रामनामीं वृत्ती । वृत्तीची निवृत्ती सहज होय ॥३॥
८९१
जपजाप्य मंत्र नको यंत्र तंत्र । वर्णिजें जगत्र रामनाम ॥१॥
पाउला पाउली घडतसें यज्ञ । तेणें सर्व पुण्य हातीं जोडे ॥२॥
संतांची संगतीं नामाचा निजध्यास तेणें । जोडे सौरस हातीं मग ॥३॥
होई सावधान म्हणे जनार्दन । एकनाथ पूर्ण होईल धन्य ॥४॥
८९२
सांगेन तें धरा पोटी । वायां चावटीं बोलुं नये ॥१॥
एक नाम वदतां वाचे । कोटी जन्माचें सार्थक ॥२॥
चुके जेणें वेरझार । करी उच्चार रामनाम ॥३॥
एका जनार्दनीं साधन सोपें । संगतों जपें श्रीराम ॥४॥
८९३
सकामासी स्वर्गप्राप्ती । ऐशी बोले वेदश्रुती ॥१॥
हाचि घेई अनुभव । सकाम निष्कम भजे देव ॥२॥
भजतां निष्काम पैं देवा । स्वर्ग मोक्ष कोणे केवा ॥३॥
एका जनार्दनीं निष्काम । वाचे वदे रामनाम ॥४॥
८९४
मुळींच पापाचा नाहीं लेश । ऐसा घोष नामाचा ॥१॥
ब्रह्माहत्या मात्रागमन । दारूण कठीण पाप हें ॥२॥
तेंही नासें नामें कोटी । उच्चारी होटीं रामनाम ॥३॥
नामें नासे पाप । एका जनार्दनीं अनुताप ॥४॥
८९५
वोखद घेतलिया पाठी । जेवीं होय रोग तुटी ॥१॥
तैसें घेतां रामनाम । नुरे तेथें क्रोध काम ॥२॥
घडतां अमृतपान । होय जन्माचें खंडन ॥३॥
एका जनार्दनीं जैसा भाव । तैसा भेटे तया देव ॥४॥
८९६
वाचे म्हणा रामनाम । तेणें निवारे क्रोध काम । संसाराचा श्रम । नुरे कांहीं तिळमात्र ॥१॥
न लगे वेदविधि आचार । सोपा मंत्राचा उच्चार । अबद्ध अथवा शुचि साचार । राम म्हणा सादर ॥२॥
एका जनार्दनीं धरूनी भाव । वाचे वदा रामराव । भवसिंधूचें भेव नुरे तुम्हां कल्पातीं ॥३॥
८९७
अवघे रामराम वदा । नाहीं कळिकाळाची बाधा ॥१॥
अवघें वदतां नाम । नाममात्रें निष्काम ॥२॥
अवघे रंगुनी रंगले । अवघें नामें उद्धरिलें ॥३॥
अवघियां भरंवसा । एका जनार्दनीं ऐसा ठसा ॥४॥
८९८
न करी आळस रामनाम घेतां । वाचे उच्चारितां काय वेंचे ॥१॥
न लगे द्रव्य धन वेचणेंचि कांहीं । रामनाम गाई सदा मुखीं ॥२॥
सोहळे आचार न लगे विचार । पवित्र परिकर नाम मुखीं ॥३॥
शुद्ध याति कुळ अथवा चांडाळ । स्त्री अथवा बाळ हो कां नीच ॥४॥
एका जनार्दनीं नाहीं यातीचें कारण । वाचे उच्चारण तोचि शुचि ॥५॥
८९९
कळिकाळ बापुडें नामापुढें दडे । ऐसे थोर पोवाडे श्रीरामाचे ॥१॥
ऐसे वर्म सोपें सांडोनी शिणती । वायां हीन होती हांव भरी ॥२॥
असोनियां देहीं फिरती ते वायां । वाउगाचि तया शीण होय ॥३॥
एका जनार्दनीं आत्माराम देहीं । आसोनी न कळे कांहीं शिणती वायां ॥४॥
९००
जन्म कर्म अवघें व्यर्थ । ज्ञाते विवेकीं घेती अर्थ ॥१॥
हरि हाचिधर्मा मुख्य । रामकृष्ण उच्चारी मुखें ॥२॥
दिन जाऊं नेदी वाउगा जाण । काळाचें जनन रामकृष्ण ॥३॥
एका जनार्दनीं जन्म कर्म धर्म । ब्रह्मार्पण वर्म हेंचि खरें ॥४॥
९०१
आनंदें करुनी संसारीं असावें । नाम आठवावें श्रीरामाचें ॥१॥
नामाचियां योगे संसार तो चांग । येरव्हीं तें अंग व्यर्थ जाय ॥२॥
ऋषी मुनी सिद्ध संत महानुभाव । रामनामें भवा सुखें केला ॥३॥
नामें होयसुख असुअख नामे निरसें दुःख । रामनाम एक हृदयीं धरा ॥४॥
एका जनार्दनी नामाचा आठव । सुखदुःख भाव दुराविला ॥५॥
९०२
पुरुष अथवा नारी आलिया संसारीं । वाचे हरी हरी भलत्या भावें ॥१॥
सुफळ संसार एका रामनामें । वाउग्या त्या भ्रमें पतन घडे ॥२॥
जन्ममरणाचा तोडॊनियां फांसा । वेगीं हृषिकेशा भजा आधीं ॥३॥
एका जनार्दनीं किती हें सांगावें । गुंतलेती हावे वाउगें तें ॥४॥
९०३
भवरोगासी वोखद । रामनाम हेंचि शुद्ध ॥१॥
येणे तुटे रोग व्यथा । भुक्ति मुक्ति वंदिती माथा ॥२॥
न लगे आणिकाचे काम । वाचे वंदें रामनाम ॥३॥
पथ्य एक शुद्ध क्रिया । एका जनार्दनीं लागे पायां ॥४॥
९०४
योग याग तप नलगे साधन । वाचे रामकृष्ण जपे आधीं ॥१॥
कायिक वाचिक मानसिक भाव । तेणें सर्व ठाव एकरुप ॥२॥
संसार सांकडें भ्रमिष्टासी पडे । उच्चारितां नाम तया न पडे सांकडें ॥३॥
एका जनार्दनीं नेम हाचि राम । सोपें तें वर्म गूढ नको ॥४॥
९०५
रामकृष्ण ऐसें नाम । सुलभ सोपें तें सप्रेम । उच्चारितां नित्य नेम । तया पेणें वैकुंठ ॥१॥
नका करुं आळस कोणी । लहान थोर धरा मनीं । तुटेल आयणी । जन्म आणि मृत्यूची ॥२॥
आहे मज भरंवसा । एका जनार्दनीं ठसा । आळस नका करुं सहसा । लहान थोर सकळ ॥३॥
९०६
सोपा मंत्र वाचे हरीहरी म्हणा । तुटेल बंधना यमाचिया ॥१॥
न करी आळस हाचि उपदेश । येणें सावकाश तरती जगीं ॥२॥
कलीमाजीं सोपें रामनाम ध्यान । यापरतें साधना आन नाही ॥३॥
एका जनार्दनीं न करीं आळस । रामनाम घोष मुखें करीं ॥४॥
९०७
नामधारक हो कां भलता । त्याचे चरणीं ठेवीन माथा ॥१॥
न म्हणे उत्तम अधम । मुखीं जपतां रामनाम ॥२॥
यातीकुळाचें कारण । नाहीं नामविण ॥३॥
नाम जपे तोचि श्रेष्ठ । एका जनार्दनीं वरिष्ठ ॥४॥
९०८
राम म्हणोनि दीन येती काकुलती । त्याच्या यातनेचे दोषे सांगावे किती ॥१॥
काय साचलें नाठवे पाप । नामें निष्पाप महादोषी ॥२॥
चित्रगुप्त जव पाहे वही । कोरडें पान रेघही नाहीं ॥३॥
खोडी ना मोडीसमुळ उडे । एका जनार्दनीं नामें पाप झडे ॥४॥
९०९
अवघे जन्म उत्तम । वाचे स्मरा रामनाम ॥१॥
अवघे वदती नाम साचें । धन्य धन्य ते दैवाचे ॥२॥
संतसंग सदा । अवघा तया हाचि धंदा ॥३॥
अवघे वर्ण उत्तम । भेदाभेद नाही काम ॥४॥
अवघा एका जनार्दन । भेदाभेदाचें नाहीं कारण ॥५॥
९१०
तुज सगुण जरी ध्याऊं तरी तुं परिमित होशी । तुज निर्गुण जरी ध्याऊं तरी तूं लक्षा न येसी ।
साचचि वेद पुरुषा न कळे श्रुति अभ्यासेंसी । तो तुं नाभाचा जो साक्षी शब्दें केवीं आतुडसी ॥१॥
राम राम रामा सच्चिदानंद रामा । भवसिंधु तारक जयतुं मेघःश्यामा ।
अनंत कोटी ब्रह्मांडधीशा अनुपम्य महिमा । अहं सोहं ग्रासुनी हें तो मागतसे तुम्हां ॥२॥
अष्तांगयोगें शरीर दंडुनि वायुसी झुंज घेवो । बहुसाल अंतराल तयाचा येतसे भेवों ।
कर्मचि जरी आचरुं रुढ धरुनियां भावों । विधिनिषेध माथा अंगी वाजतसे घावो ॥३॥
तीर्थयात्रेसी जाऊं तरी तें तीर्थ दुरी राहे । पर्वकाळ विचारितां नित्यकाळ वायांजाये ।
हाती जपमाळा घेउनी अगणित गणूं पाहे । तेथें पापिणी निद्रा घाला घालुनिया जाये ॥४॥
गृहशिखासुत्र त्यजुनी संन्यास करुं । न नासे संकल्प तयाचा धाक थोरु ।
तेथें मन निश्चळ न राहे यासी काय बा करुं । वेषचि पालटे न पालटे अहंकारु ॥५॥
जनीं जनार्दन प्रत्यक्ष डोळा कां न दिसे त्यासी । ममतांहकृतीनें योगी बुडविलेंसाधन आश्रमासी ।
एका जनार्दनीं सिद्ध साधन कां न करसीं । सांडी मांडी न लगे मग तूं रामचि होसी ॥६॥
तुमच्या शेतमालाची मोफत जाहिरात करण्या साठी कृषी क्रांती ला अवश्य भेट द्या
ref: transliteral
View Comments