स्वभावें विचरतां महीं – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ५७०

स्वभावें विचरतां महीं ।
सम ब्रह्म दिशा दाही ।
एकु एकला आस पाही ।
सर्वाघटीं बाईये वो ॥१॥
दुजें द्वैत हेतु सांडी ।
एकतत्त्वसार मांडी ।
हरिविण इये पिंडी नाहीं
वो माये ॥२॥
काय सांगो याच्या गोष्टी ।
अवघा दिसे हाचि सृष्टि ।
विश्वरुप किरीटी ।
अर्जुना दिठीं दावियलें ॥३॥
ज्ञानदेव दीप उघड ।
उजळुनी केलासे वाड ।
माय देवीं आम्हां नाही चाड ।
अवघा गोड हरि आमुचा ॥४॥

अर्थ:-
मी सहज पृथ्वीवर फिरत असता दाही दिशांत व सर्व जीवमात्रात एकच असणारे परब्रह्म भरुन राहिले आहे. असे पाहिले. याकरता अनेकत्वाच्या भावाला कारण जे द्वैत ते सोडून मुख्य सार जो परमात्मा श्रीहरि याच्याशिवाय शरीररुपी पिंडात कोणाचीही वस्ती नाही. अशी मनाची समज राहु द्या. अशा श्रीहरिच्या गोष्टी काय सांगाव्यात? सर्व सृष्टीत हाच व्यापून राहिला आहे. आणि एवढ्या करताच याने अर्जुनास विश्वरुप दाखविले. हा ज्ञानाचा दीप उजळून मी मोठा केला. म्हणून आम्हाला श्रीहरिच गोड आहे. दुसरी कशाचीही चाड नाही असे माऊली ज्ञानदेव सांगतात.