कैसे बोटानें दाखवूं तुला ।
पाहे अनुभव गुरुच्या मुला ।
नको सोडूं देठीच्यां मुळा ।
सोडी अंजुळी आपुल्या कुलारे ॥१॥
ज्या ठायीं चळना ढळ ।
विश्व जयाचें सत्तेनें खेळ ।
अणुरेणु व्यापक सकळ ।
तेथें चळ ना अचळरे ॥२॥
जेथें डोळिया दृष्टि पुरेना ।
तेथें वृत्तीचें कांही चालेना ।
तेथें बुध्दीचा रीघ होईना ।
तेथें मनाची धांव पुरेना गा ॥३॥
काय पहाशी तूं भोंवतें ।
येतां जातां जवळी असते ॥
तुझ्या पायाखालीं तुडवतें ।
तुझ्या डोळ्यामध्यें दिसतें गा ॥४॥
ही खुण त्त्वां ओळखुनी घ्यावी ।
गुरुपुत्रा जाउनी पुसावी ।
तो नेऊनी तुला दाखवी ।
सोय सांगितली ज्ञानदेवी गा ॥५॥
अर्थ:-
तुला परमात्मा बोटांने कसा दाखवावा तो अनुभवानेच कळणारा आहे. तुझे जे मूळचे स्वरूप त्याचे विस्मरण होऊ देऊ नकोस आणि देहात्मबुद्धिने मानलेले कुल नाम रूपादिक त्याना तिलांजली देऊन टाक. या परमात्म्याला चळ ना ढळ म्हणजे क्रियारहित सर्व विश्व त्याच्या सत्तेने खेळते हे अणूरेणू पेक्षाही सूक्ष्म व व्यापक असून ते अक्रिय आहे. जे पाहतांना डोळ्याची दृष्टि पोहचत नाही. मनोवृत्तीचे काही चालत नाही, बुद्धिचा तेथे प्रवेश होत नाही. मनाची धांव तेथे पुरत नाही. तूं आतां भोवती काय पाहतोस येता जाता तें तुझ्या जवळच असते. तुझ्या पायाखाली तुडवले जाते. तुझ्या डोळ्यामध्येही तेच आहे. हे वर्म श्रीगुरूंना शरण जाऊन वोळखून घे. तो श्रीगुरू तुला यथार्थ बोध करून देईल.असा हा मार्ग मी तुला दाखवून दिला आहे. असे माऊली ज्ञानदेव सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
