नागोठणीं गोपाळ वळतिया देतो कीं – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८
नागोठणीं गोपाळ वळतिया देतो कीं
आनंदली गोधनें ऐकोनि वेणुध्वनी तत्त्वता ।
तुझी सांवळी सुंदर बुंथी विसंबे क्षणभरी
तोचि सुखीं सुख पाहतां निजचित्तारया ॥१॥
आनंदल्या मनें पहा तूं निधान ।
जवळिल्या निजध्यानें सांडूं नको ॥ध्रु०॥
म्हणोनि कल्पनेचा उबारा मन
संधीचा संसधु भागु अनुसराया गोठणींचया ।
दुर्लभ शक्ति ते गोपवेषें नटलें चैतन्य मांदूसे
तें परादिकां नव्हे निजशक्तिरया ॥२॥
म्हणोनि रखुमादेविवरु सदसुखाची निजबोल पाहें
मीतूंपणा नातळे तो ऐसीयाचि बुध्दी सखोल ।
निवृत्तिरायें खुणा दाऊनि सकळ निज चैतन्य पाहे निखळरया ॥३॥
अर्थ:-
यमुनेच्या तीरी बसल्या बसल्या इतर गोपाळांना गाई वळायला सांगतो.तुझी सावळी सुंदर मूर्ती व तू काढलेला मधुर ध्वनी यामुळे माझे चित्त सुखरुप झाले असून ते क्षणभर दुसरीकडे जात नाही. हे आनंद झालेल्या मना त्या सुखनिधानाला तू पाहा व हे निजात्म धन कधीच सोडू नकोस. कल्पनारुपी मन व परमात्म स्वरुप यांची एक होण्याची संधी साधून घे. त्या परमात्म्याची शक्ती दुर्लभ आहे ते चैतन्य गोपवेष धारण करुन आले आहे त्याचे वर्णन चारही वाणींना त्याचे वर्णन करता येत नाही अशी त्याची शक्ती आहे. असा हा निजसुखाची वेल असलेला मी तू पण नसलेला असा त्या रखुमाईचा पती,असा त्याची खूण निवृत्ती रायांनी सर्वांना दाखवली ते निज चैतन्य तुम्ही सर्वांनी पहा असे माऊली सांगतात.
नागोठणीं गोपाळ वळतिया देतो कीं – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
