अकराव्या खणावरी मंदीर धुपविलें ।
तेथें एक देखिले रुपेंविण ॥१॥
न बोले यासि बोलावया गेलें ।
मीहि न बोलती झालें गे माये ॥२॥
बापरखुमादेविवरेंसि ठक पडिलें ।
मी चित्त ठसावलें ब्रह्माकारें ॥३॥
अर्थ:-
दहा इंद्रिये व मन अशा अकरा तत्त्वांच्या खाणीवर देहरूपी मंदीर उभे केले आहे त्या मंदीरामध्ये रूपरहित आत्मा हा देव आहे. त्याला पाहिले.त्या न बोलणाऱ्या देवासी बोलण्याचा मी प्रयत्न करू लागले. पण तो आत्मा माझेच स्वरूप असल्या मुळे मीही मुकी झाले. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल त्याच्या कृपेने मीच ब्रह्मरूप आहे असा निश्चय झाला व तोच माझ्या ठिकाणी बाणला.असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
