त्रिवेणी संगमी नाना तीर्थे भ्रमी ।
चित्त नाहीं नामीं तरि तें व्यर्थ ॥१॥
नामासि विन्मुख तो नर पापीया ।
हरिविण धावया नपवे कोणी ॥२॥
पुराणप्रसिध्दि बोलिले वाल्मीक ।
नामें तिन्ही लोक उध्दरती ॥३॥
ज्ञानदेव म्हणे नाम जपा हरीचें ।
परंपरा त्याचें कुळ शुध्द ॥४॥
अर्थ:-
तिन नद्यांचा संगम असलेले क्षेत्र तीर्थ असते अशा तीर्थांचे भ्रमण केले की देव जोडता येतो असे मानतात पण हे करताना चित्तात नाम नसेल तर भ्रमण व्यर्थ ठरते. जो नामाला विन्मुख आहे तो पापी आहे व त्याला सोडवायला धावणारा फक्त देव असतो. पुराण मुळे प्रसिध्द असलेले वाल्मिक सुध्दा सांगतात की नामामुळे तिन्ही लोकातुन उध्दार करता येतो. जो नाम जपेल तो नाही त्याच्या सकट त्याचे संपुर्ण कुळ पावन होते असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
