तापत्रयीं तापलीं गुरुतें गिवासिती
भगवे देखोनि म्हणती तारा स्वामी ।
तंव ते नेणोनि उपदेशाची रीति
आना न उपदेशिती ।
ठकलें निश्चिती तैसें जालें ॥१॥
संत ते कोण संत ते कोण ।
हे जाणवि खुण केशवराजा ॥२॥
कोण्हीं एक प्राणी क्षुधेंने पिडिले ।
म्हणोनि दोडे तोडूं गेले ।
खावों बैसे तों नुसधि रुयी उडे ।
ठकले बापुडें तैसे झालें ॥३॥
कोण्ही एक प्राणी प्रवासें पीडिला ।
स्नेहाळु देखिला बिबवा तो ।
तयाचें स्नेह लावितां अंगी ।
सुजला सर्वांगी तैसें जालें ॥४॥
कोण्ही एक प्राणी पीडिला झडीं ।
म्हणोनि गेला पैल तो झाडी ।
खा खात अस्वली उठली लवडसवडीं ।
नाक कान तोडी तैसें जालें ॥५॥
ऐशा सकळ कळा जाणसी ।
नंदरायाचा कुमर म्हणविसी ।
बापरखुमादेवीवर विठ्ठ्लीं भेटी ।
पडलि ते न सुटे जिवेंसी ॥६॥
अर्थ:-
त्रिविध तापाने तापलेले भगवे वस्त्र घातलेल्याला गुरु म्हणतात व तारस्वरात मला तारा म्हणतात. पण त्या केलेल्या गुरुलाच ज्ञान नसल्याने ते भलताच उपदेश करतात. व त्यांची फसवणुक होते. हे केशीराजा हे संत कोण आहेत त्यांची खुण कोणती? कोणी एक माणसाने भुक लागली म्हणुन कापसाची बोंड आणली व ती फोडली तशी ती रुई उडुन जाऊ लागली. व त्या बापड्याची फसवणुक झाली. कोण्या प्रवाश्याने थकला म्हणुन सर्वांगास बिंब्याचे तेल लावले ते त्याच्या अंगावर उतले व त्याच्या सर्वांगाला सुज आली.कोणी एक पाऊसाच्या झडी पासुन वाचण्यासाठी झाडीत शिरला तिथे असलेल्या अस्वलाने त्याचे नाक,कान व तोड तोडुन ताबडतोब खाल्ले. अशा सर्व कळा तु नंदरायाचा कुमार होऊन जाणतोस. माझे पिता व रखुमाईचे पती श्री विठ्ठल यांची भेट झाली की ती जीवापासुन सुटत नाही असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
