कूटाकूट अंती कूटस्थ पैं जालें ।
अशेष उरलें त्या वेगळे माये ॥१॥
गुणा भ्यालों म्हणौनि
निर्गुण पैं जालें ।
तें निराकार आथिलें माझ्या अंगी ॥२॥
बापरखुमादेविवरु अधऊर्ध्व वेगळे ।
अर्धमातृका सामावलें अशेष परेसहित ॥३॥
अर्थ:-
परमात्मस्वरूपाविषयी विचार करू गेले असता मीस्वतःच परमात्मरूप झाले. सगुण परमात्म्याचे गुणाचा विचार करीत असता मीच निर्गुण निराकार आपल्याठिकाणी झाले. तो परमात्मा स्वतःच्या मूळ स्वरूपाने निराकार आहे. ते त्याचे निराकारत्व माझ्याच अंगी बाणलें. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल ते ऊर्ध्व म्हणजे वरचे लोकांत अध म्हणजे पाताळांत आहते. असे मुळीच नाही. जो अकार, उकार, मकार, या सर्वांचा लय ज्या अर्धमात्रेमध्ये परावाणीसह होतो. तोच सर्वत्र ओतप्रोत भरला आहे. आणि तोच माझ्या स्वरूपाने नटला आहे. अशी माझी स्थिती झाली. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
