कापुराचें भांडे म्यां ब्रह्मरसें भरिलें ।
प्राणीं निमालें परिमळासहित ॥१॥
तेथें परिमळु नाहीं स्वादु पैं नाहीं ।
सुखदु:ख नाहीं कांहीचि नाहीं ॥२॥
रखुमादेविवरेंसि ठक पडिलें
कांहीच नाहीं ।
चौघे स्वभावीं बोलताती ॥३॥
अर्थ:-
कापुरासारखे शुद्ध अंतःकरणरुपी भांडे मी ब्रह्मरसाने भरले.त्यामुळे सुंगधासह वर्तमान घ्राण त्याठिकाणी लय पावले.आतां त्याठिकाणी सुगंध, स्वाद, सुखदुःख वगैरे काही एक नाही. रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल, त्याचे ठिकाणी माझे चित्त गुंतल्यामुळे त्यांच्यावांचून दुसरे कांही एक उरत नाही. असे चारी वेद सहजरितीने प्रतिपादन करतात. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
