माझें स्वरुप म्यांचि श्रृंगारिलें ।
निर्वाणी म्या केलें लयाकार ॥१॥
आपुली सोसे वाढवावया गेलें ।
तव आपणाचि ठेलें आपण्याठायीं ॥२॥
सहजगुणाचे निर्गुण वो केलें ।
माझें म्या पाहिलें मन
मावळुनिगे माये ॥३॥
तीन चारी मिळोनि येके
ठायीं घातलीं ।
बापरखुमादेविवरा विठ्ठलीं फ़ावलीं ॥४॥
अर्थ:-
माझे स्वरुप मीच शृंगारले म्हणजे विचार करुन निर्वाणी म्हणजे परमात्म्याच्या ठिकाणी लय केला.मी आपल्या स्वरुपाची वाढ करण्याकरिता परमात्म्याचा विचार करु गेले, तो परमात्मा दुसरीकडे कोठे नसून तो माझेच स्वरुप आहे. असे जाणून मी तद्रूप झाले. अविद्येमुळे जीव गुणयुक्त झाला आहे. विचार करुन पाहिले असतां जीवाचे सहज निर्गुण स्वरुप प्रतीतीला आले. आणि त्या स्वरुपांत मन हे मावळून गेले.त्रिगुणांने युक्त में अंतःकरणचतुष्टय तें एका आत्मस्वरुपाच्या ठिकाणीच घातले. तेव्हांच मला माझे पिता व रखुमादेवीचे पती श्रीविठ्ठल त्यांची प्राप्ती झाली. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
