ज्योतिस ज्योती मेळउनी हातीं ।
तव अवचिति झोंबिन्नली ॥१॥
अद्वैत पाहतां न दिसे गुणमेळु ।
गुणा गुणीं अडळु ठाउका नोहे ॥२॥
शून्याहि परता आदि अंतु नाहीं ।
तो असोनियां देहीं धांवो सरे ॥३॥
बापरखुमादेवीवरु विसरता धांव ।
हरिरुपभाव दीपकळा ॥४॥
अर्थ:-
जीवात्मज्योतीचे परमात्म ज्योतीशी सहजच जीवपरमात्म्याचे ऐक्य होते. अशा अद्वैतसृष्टीचा उदय झाला असतां मायेच्या त्रिगुणांत गुणागुणी भाव ठाऊक नसल्यासारखा होतो. शून्याही पलिकडचा आदि अंतरहित तो परमात्मा असून देहामध्येच व्याप्त असल्यासारखा दिसतो. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्री विठ्ठल ते हालचालरहित असे एकरूप आहते. ही ज्ञानाची ज्योत श्रीगुरू निवृत्तिरायानी आम्हाला दाखवली असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
