मोहाचें मोहाळ सांगितले एकीं ।
पाहतां परिपाकीं मोहाळ नाहीं ॥१॥
मोहिलेची दिसे मोहामाजी रसें ।
नसोनियां भासे तदात्मक ॥२॥
बिजीं बिज हरि दिसोनि अविट ।
विटोनीयां नीट कळिका फ़ाकें ॥३॥
बापरखुमादेविवरा आबोला सवळे ।
अवघेचि निवळे गुरुकृपा ॥४॥
अर्थ:-
एकी म्हणजे एक परमात्मस्वरुपाच्या ठिकाणी अध्यस्त असलेला जो संसार त्यामध्ये जिकडे तिकडे मोहच असतो. परंतु विचार करुन पाहिले असता. आत्मज्ञानाचा जर परिपाक झाला. तर ते मोहाचे मोहळ समूळ नाहीसे होऊन जाते. जगतामध्ये एकरुपाने परमात्मतत्त्वच दिसते वस्तुतः जगत नाही? पण ज्याचे दृष्टीने जगत् घेतले आहे त्याच्याकरता जगदाकाराने परमात्मा आहे असे म्हणावे लागते. बीजरुप अविट जो श्रीहरि तो जर दिसला तर सर्व संसाराचा वीट येऊन आत्मज्ञानरुपी कमळ उमलले जाते. माझे पिता व रखुमादेवीचे पति श्रीविठ्ठल, त्यांच्या विषयी निश्चित असे जऱ्ही बोलता येत नाही. पण गुरुकृपा झाली तर मात्र सर्व मोह जाऊन श्रीहरिची ओळख होते असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
