निर्मिला म्हणसी परेचा विस्तार ।
तेथें हा विचार वांयावीण ॥१॥
पर नाहीं तेथें अरुतें कैंचे ।
आदिमध्य साचें कळिका हरि ॥२॥
नाहीं त्या सन्मान विकृति उपरमु ।
दिपीं दीप समु शेजबाजे ॥३॥
बापरखुमादेविवरु परेसि परता ।
हा विचारु अरुता
दिसे भान ॥४॥
अर्थ:-
शास्त्रवचनाचा आधार घेऊन परमात्म्यापासून हा त्रैलोक्याचा विस्तार झाला आहे असे म्हणतोस परंतु हा विचार अयोग्य आहे.त्या परमात्मवस्तुचे ठिकाणी अलीकडे, पलीकडे, आदि, मध्य, अन्त वगैरे कांही नसून सत्यत्वाने ज्ञानस्वरूप हरिच आहे. त्याला मोठेपणा नाही, विकार नाही, अर्थात उपरमही नाही. रखुमाईचे पती व माझे पिता हे स्वयंप्रकाशी आहेत. तसाच तो सर्वत्र समान आहे. त्यांच्या ठिकाणी ते परेहुनही पर आहते. असे म्हणणे देखील निकृष्ट आहे. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
