दिव्य औषधीची वार्ता ऐकोनियां
कानीं व्याधी टाकी तनु ।
धालियाचे सुख भूकेला जेवि जाणे
कैसे निवे त्याचे मनु रया ॥१॥
सुखाचा अनुभव कैसेनि जाणावा ।
भेटिचें आर्त सकळांसही
सारिखें होईजे देखा ॥२॥
आपण झालिया जागा
नलगे सांगावें ।
बापरखुमादेविवरविठ्ठल भेटलिया ।
तरि तुझीं तुटतील सकळिक
विंदाने रया ॥३॥
अर्थ:-
एखाद्या दिव्य औषधाची नुसती वार्ता ऐकल्याने देहाचा रोग नाहीसा होतनाही. जेऊन तृप्त झालेल्या मनुष्याचा आनंद भुक लागलेल्या मनुष्याला कळणार नाही. एकाच्या सुखाचा अनुभव दुस-याला कसा येईल. या करता जिवशिवाचे ऐक्य करून तो अनुभव पहावा म्हणून सुखाचा अनुभव ज्याचा त्यालाच झाला पाहिजे. व तो जीव शिवाच्या ऐक्याने होणारा आनंद सर्व मुमुक्षुस होईल. कारण आपण जागे झालो हे सांगयला लागत नाही. कारण त्याचा अनुभव त्यालाच असतो. रखुमादेवीचे पती व माझे पिता जे श्रीविठ्ठल त्याची भेट झाली तर तुझी सर्व संसारिक दुःख नष्ट होतील. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
