स्वरुपावबोधु बोधु कां फ़ावला ।
इंद्रियीं डवरिला प्रेमभावो ॥१॥
जाणते निवाले नेणते गुंतले ।
भजनेंचि गोविले विसरे जावो ॥२॥
शांतता समता निवृत्ति उदारु ।
वर्षो न उध्दारु देतु असे ॥३॥
ज्ञानदेवा धीर घटमठीं सामा ।
अधउर्ध्व व्योमा हरि दिसे ॥४॥
अर्थ:-
आपल्याला ब्रह्मबोध झाला आहे असे समजणाऱ्या पुरूषाला माऊली विचारतात की तुला ब्रह्मबोध झाला आहे काय? झाला आहे असे म्हणेल तर तुझ्या सर्वेद्रियांच्या ठिकाणी भगवंताच्या विषयी प्रेमभाव भरला आहे काय? असे न जाणणारे अज्ञानी जीव संसारात गुंतून राहिले आहे. व ज्यांनी हे जाणले आहे. असे ज्ञानीपुरूष समाधानाला प्राप्त झाले आहे. व त्यामुळे ते प्रपंचालाही विसरून गेले आहे. अशा अधिकारी जीवांना कृपेचा वर्षाव करून शांतता व समाधान देणारे एक श्रीगुरू निवृत्तिनाथच आहे. त्यांच्या कृपेमुळेच मला दाही दिशेला एक श्रीहरिच दिसत आहे असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
