स्वप्नींचेनी धनें भरोनियां लाहे – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ५३५
स्वप्नींचेनी धनें भरोनियां लाहे ।
भला वेव्हार करुं पाहासी ।
मुद्दलाची नाहीं तेथें कळांतर कैचें
धरणें अधरणें घेतासी ।
लटिकिया साठीं संसार दवडोनी ।
ठकूनी ठकलासी रया ॥१॥
कवण नागवितो कां न गवसी ।
वेडावलेपणें ठकसील तूंची ।
चोरोनी तुझें त्त्वांची नेलें ।
आतां गार्‍हाणें कवणा देसी रया ॥२॥
पृथ्वी आप तेज वायु आकाश ।
हे सहज परम गुण अंशांशा आले ।
येणेंची कष्टें व्यवहार करितां कोठें
काय सांठविले ।
विचारुनि पाहें तुझें त्वांचि नेलें
आतां तुजमाजी
हारपले रया ॥३॥
पुत्र कळत्र संपत्ती देखोनी संतोष मानिसी ।
घडि येकामाजी नासोनी जाईल जैसे
कां अभ्र आकाशीं ।
बापरखुमादेविवरु विठ्ठलुची
ह्रदयीं असतां
का नाडलासी रया ॥४॥
अर्थ:-
स्वप्नातील धनाने ऐश्वर्य संपन्न होऊन सावकारीचा व्यवहार करू पाहतोस. पण मूळ स्वप्नातील धनच खरे नाही. तिथे व्याज कसले. आपले पैसे प्राप्त होण्याकरिता एखाद्यांच्या ठिकाणी धरणे घेणे किंवा न घेणे. मूळात खोटा असलेल्या व्यवहाराकरिता आयुष्य का नासवतोस.आणि त्या व्यवहाराचे ठिकाणी सत्यत्व मानून फसवीत आहेस. तू दुस-या कोणाला नागवितो आहेस की स्वतःच नागवला जात आहेस. याचा काही विचार न करता मूर्खपणाने तूच फसतो आहेस. आत्मस्वरुपाला चोरून म्हणजे विसरुन आपले ऐश्वर्य तूंच नष्ट केलेस. आता हे गाऱ्हाणे कोणांस सांगतोस. पंचमहाभूताच्या परस्पर ऐक्याने हा झालेला स्थूल देह त्याच्या ठिकाणी मीपणाचा अभिमान धारण करून आजपर्यंत कष्ट करून काय साठा केलास याचा विचार तर करून पाहा. तुझे आत्मस्वरुप अविवेकाने तुंच नाहीसे केलेस. आता हे हारपलेले आत्मस्वरुप तू आपले ठिकाणीच पाहा.त्या आत्मस्वरुपाला पाहाता म्हणजे त्याचा विचार न करता बायको, मुलगा किंवा ऐश्वर्य हे पाहून तुला संतोष वाटतो खरा परंतु आकाशातील अभ्र क्षणभर राहात नाही. ते क्षणात नष्ट होणार आहे. माझे पिता व रखुमाईचे पती श्री विठ्ठल हृदयात असता कसा नाडला जाशिल असे माऊली सांगतात.
स्वप्नींचेनी धनें भरोनियां लाहे – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ५३५
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
