मृगजळाचे डोहीं मारिसील जळचरें ।
कैचें तेथें मत्स्यरे ॥१॥
लटकीच खटपट लटकीच खटपट ।
लट्कीचि खटपटरे साळोबा ॥२॥
वांझेचिया पुता घालसिल मारे ।
तेथें कैचा पुत्र मृत्यु कोणा संहारे ॥३॥
रोहिणीचे वारु आणिसी सावया ।
कैचे वारु काय जुंझसी रया ॥४॥
स्वप्नींचिया धना बांधिसी कळांतरा ।
कैंचें धन काय होसी व्यवहारा ॥५॥
निवृत्तिप्रसादें ज्ञानदेव म्हणे ।
स्वप्नींचें सुख तें साळया जाणे ॥६॥
अर्थ:-
बावळटपणाने मृगजळाचे डोहांत मांसे मारू लागला तर तेथे पाणीच नाही मग मांसे कोठले. ही सगळी खटपट फुकट आहे.वांझेला मुलगाच नाही त्याला कोण मारणार.मृगजलाचे घोडेच नाहीत तर त्या घोड्यावर बसून कोणाबरोबर युद्ध करणार. स्वप्नांतले धन ते धनच नाही. तर त्या धनांवर व्यवसाय काय करणार. स्वप्नातले सुख ते सुखच आहे असे बावळट मनुष्य समजतो असे निवृत्तिरायाच्या कृपेने माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
