अरे मना तूं वांजटा ।
सदा हिंडसी कर्मठा ।
वाया शिणशीलरे फ़ुकटा ।
विठ्ठल विनटा होई वेगीं ॥१॥
तुझेन संगें नाडले बहु
जन्म भोगिताती नित्य कोहूं ।
पूर्व विसरलें ॐ हूं सोहूं ।
येणें जन्म बहूतांसी जाले ॥२॥
सांडि सांडि हा खोटा चाळा ।
नित्य स्मरेरे गोपाळा ।
अढळ राहे तूं जवळा ।
मेघश्यामा सांवळा तुष्टेल ॥३॥
न्याहाळितां परस्त्रीं ।
अधिक पडसीं असिपत्रीं ।
पाप वाढिन्नलें हो शास्री ।
जप वक्त्री रामकृष्ण ॥४॥
बापरखुमादेविवर ।
चिंती पा तुटे येरझार ।
स्थिर करीं वेगीं बिढार ।
चरणीं थार विठ्ठलाचे ॥५॥
अर्थ:-
हे पापी मना नष्टासारखा किती हिंडतोस व फुकट का शिणतोस त्यापेक्षा विठ्ठल चरणी स्थिर हो त्यामुळे तू पैलतीराला पोचशील. हे न आवरणाऱ्या मना तुझ्या संगाने ऋषी नाडले तू त्यांना भ्रमीत केलेस म्हणून ते गुरुला शरण गेले. या हरीचरणामुळे तुला जन्ममरण नाही.या नारायण नामाच्या अवीट सेवेने मीतू पणा सोडून एकरुप होशील.मी हरिला शरण जाऊन त्याची नित्य ह्रदयात स्थापना केली. व श्रीगुरू चरण जोडल्यामुळे चराचरात फिरणारे मन आवरले असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
