कां सांडिसी गृहाश्रम ।
कां सांडिसी क्रियाकर्म ।
कासया सांडिसीं कुळींचें धर्म ।
आहे तें वर्म वेगळेंची ॥१॥
भस्मउधळण जटाभारु ।
अथवा उदास दिगंबरु ।
न धरि लोकांचा आधारु ।
आहे तो विचारु वेगळाचि ॥२॥
जप तप अनुष्ठान ।
क्रियाकर्म यज्ञ दान ।
कासया इंद्रियां बंधन ।
आहें तें निधान वेगळेंचि ॥३॥
वेदशास्त्र जाणीतलें ।
आगमीं पूर्ण ज्ञान झालें ।
पुराण मात्र धांडोळिलें ।
आहे तें राहिलें वेगळेंचि ॥४॥
शब्दब्रह्में होसि आगळा ।
म्हणसि न भियें कळिकाळा ।
बोधेंविण सुख सोहळा ।
आहे तो जिव्हाळा वेगळाचि ॥५॥
याकारणें श्रीगुरुनाथु ।
जंव मस्तकीं न ठेवि हातु ।
निवृत्तिदास असे विनवितु ।
तंव निवांतु केवि होय ॥६॥
अर्थ:-
अरे गृहस्थाश्रम, व त्याची नित्यनैमित्यिक कुळकर्मे का सोडतोस. पण समाधान मिळवण्याचे वर्म वेगळेच आहे. भस्माची उधळण जटाभार व नग्न राहून लोकांचा आधार न घेता हिंडतोस पण तो परमार्थिक विचार नाही हरीप्राप्तीचा हेतू न ठेवता जप, तप, अनुष्ठान, क्रियाकर्म, दान, यज्ञ,व इंद्रिय दमन याचा काय उपयोग.वेदशास्त्र जाणले पुराणे अभ्यासिली व त्यात व्यवहारी हेतू ठेवला तर वाया जातो. शब्दब्रह्म जाणले त्यामुळे मला कळीकाळाचे भय नाही असे म्हणशील तर ब्रह्म सुखाचा सोहळा लाभणे शक्य नाही. या कारणाने श्रीगुरु मस्तकावर हात ठेऊन कृपा करत नाहीत तो पर्यत निवांत कसा होशील असे निवृत्तीदास माऊली असे म्हणतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
