कांरे स्फुंदतोसी कारे स्फुंदतोसी ।
न भजतां विठ्ठलासी नरकीं पडसी ॥१॥
पुण्यापापें बाधा न पवसी गोविंदा ।
पावशील आपदा स्मरे परमानंदा ॥ध्रु०॥
पुण्य करितां स्वर्ग पापें करितां भोग ।
नाम जपतां सर्वांग होईल पांडुरंग ॥२॥
देहीं आत्मा जंव आहे ।
तंव करुनियां पाहे ।
अंती कोणी नोव्हे धरी वैष्णवाची सोय ॥३॥
जाईल हें आयुष्य न सेवीं विषयविष ।
पडतील यमपाश वेगीं करी सौरस ॥४॥
बापरखुमदेविवरुविठ्ठलीं मनचरणी गोंवी ।
हारपला देहभावीं जालासे
गोसावी एकरुपें ॥५॥
अर्थ:-
अरे कोणत्या गर्वाने फुललेला आहेस,तो गर्व सोड विठ्ठलाचे नाव घे नाहीतर नरकात पडशील. याच गर्वामुळे पापपुण्याची बाधा होऊन गोविंद स्वरूपास प्राप्त होणार नाहीस म्हणून त्या परमानंदाचे स्मरण कर.पुण्य केलेस तर स्वर्ग मिळेल तर पाप केलेस तर जन्म भोग व नाम जपलेस तर पांडुरंग प्राप्त होईल. देहात चैतन्य आहे तोपर्यतच हे करुन पाहा. शेवटी वाचवणारे कुणी नसून संतसंगती उपयोगी पडेल.या विषयाच्या विषाचे सेवन करीत राहिलास तर यमपाश पडेल व आयुष्य संपून जाईल तेव्हा त्वरीत नाममार्ग आपलासा कर.तसे केल्याने मनास गोसावीपण मिळून तू एकरूप होशील देहभान हरपेल व माझे पिता व रखमा देवीचे पती असणारे श्रीविठ्ठल चरणावर मन गुंतव असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
