तिहीं त्रिगुणीं वोतिलें त्रिपुटिसि गोंविलें ।
आणुनी बांधिलें चर्मदेहीं ॥१॥
न सुटतां शिणताहे भवति वास पाहे ।
प्रपंच मोहताहे काय करुं ॥ध्रु०॥
कृष्णनाम मंत्रु सुटे ।
विषय पप्रंचु तुटे ।
मोहनमुद्रा निघोटे वैकुंठ रया ॥२॥
सावधपणे विरुळा जाणें तेथिंचि कळा ।
विज्ञानपणें सोहळा निमथा गातुं ॥३॥
ज्ञानदेव सांगतु हरि पंथें मुक्तिमातु ।
एकतत्त्व सांगातु जनींवनीं ॥४॥
अर्थ:-
सत्वरजतम ह्या गुणांनी, ज्ञानज्ञाताज्ञेय ह्या त्रिपुटीना एकत्र बांधुन चर्मरुपी शरिरात गोवले.ह्यातुन सुटण्यासाठी फुकटचा शिणतो, इकडेतिकडे पाहत वाट पाहतो तसातसा तो त्या मोहरुप संसारात गुंतत जातो त्याला मी काय करु.कृष्णनाम मंत्राच्या जपाने प्रपंच सुटतो विषय दुर जातात व वैकुंठ प्राप्त होते. हे करणारे सावध होऊन नामजपाची कला आत्मसात करतात असे विरळच आहेत त्यामुळे त्यांना ज्ञान प्राप्त होऊन मोक्षाचे सोहळे भोगता येतात. सर्व जनांत वनांत मी ह्या एकतत्वाने घेतलेल्या नाममंत्राने मुक्ती प्राप्त होते असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
