सर्वव्यापक सर्वदेहीं आहे ।
परि प्राणियासि सोय नकळे त्याची ॥१॥
परमार्थ तो कडु विषय तो गोडु ।
तया अवघडु संसार ॥२॥
नामाचें साधन जिव्हे लावी बाण ।
तया अनुदिनीं जवळी वसे ॥३॥
धारणा धीट जरि होय विनट ।
तया प्रेमें वैकुंठ जवळी असे ॥४॥
सुलभ आणि सोपारें केलेंसे दातारें ।
आम्ही एकसरें उच्चारिलें ॥५॥
ज्ञानियासि ज्ञान ज्ञानदेवि ध्यान ।
कलिमळ छेदन नाम एक ॥६॥
अर्थ:-
तो सर्व देहांत व सर्व देहांना व्यापणारा आहे पण प्राणी हे जाणत नाहीत. ज्याला परमार्थ कडु व विषय गोड वाटतात त्याला संसार अवघड आहे. जिव्हारुपी धनुष्याला नामरुपी बाण लावला की तो सतत जवळ राहतो. धारणाकरुन धिटाईने नामस्मरण करायला लागला की त्याच्या जवळ प्रेमवैकुंठ येते.आम्ही सतत त्याचा नामघोष केल्याने त्या दाताराने सर्व काही सुलभ व सोपे करुन टाकले आहे. ज्ञान्यांचे ज्ञान जे ज्ञानेश्वरांचे ध्यान आहे त्याच्या उच्चारणामुळे कलीच्या मळदोषाचे छेदन होते असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
