कापुरें परिमळु दिसे वो अळुमाळु ।
हळु हळु सुढाळू पवनपंथें ॥१॥
पवनीं न माये पवनही धाये ।
परतला खाय आपणासी ॥२॥
मुखवात नाहीं तरसते बाहीं ।
नावें दिशा दाही आप घोष ॥३॥
ज्ञानदेवा मौन्य नामाचें तारण ।
तारक हरिविण दुजा नाहीं ॥४॥
अर्थ:-
कापुराचा सुवास जसा हळुवार अनुभवता येतो.तसेच प्राणायाम मार्गाने हळु हळु मार्गावर जाता येते. पवनामध्ये जसा प्राण पवन असतो तसा आत्मज्ञानामुळे तो त्या प्राणालाच आपणच आपण होऊन खाऊन टाकतो. तो आत्मज्ञानामुळे सर्वत्र तोच आहे हा भाव मुखाद्वारे घेऊन त्यासाठी तरसत बसत नाही. व त्याचा भाव त्याला सांगत असतो दाही दिशाना तोच भरुन उरला आहे. मौन होऊन त्या नामात रत झाले की तेच तारक होते व त्या हरिनामाशिवाय तारणारे काहीच नाही असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
