अकल्पित द्रुम आजि संयोगे घडलें ।
अपार आपणातें विसरलेंगे माय ॥१॥
महुरलें मन माझें मोहरलें ।
भक्तिफ़ळासि कैसें आलेंगे माय ॥२॥
देठींहुनि सुटलें पुढति कैसें जीवनासि आलें ।
बापरखुमादेविवरविठ्ठलें ऐसें केलेंगे माय ॥३॥
अर्थ:-
कल्पनातीत वृक्ष जो श्रीकृष्ण परमात्मा त्याच्याशी आत्मस्वरूपाचा ऐक्यरूप संयोग आज घडल्यामुळे आत्मस्वरूपाचे अपारपण मी विसरून गेले. अशा आत्मस्वरूपाविषयी माझे मन त्रिवार खचित आनंदी झाले हेच भक्तीचे फल माझे पदरांत कसे पडले. देवाहून म्हणजे परमात्मस्वरूपापासून ज्ञानाने भ्रमिष्ठ होऊन संसारात पडलेला जीव, पुन्हां माझे पिता व रखुमादेवीचे पती श्रीविठ्ठल त यानी परमात्मस्वरूप कस केले. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
