जन्माचें व्याज आपणचि गिळिलें ।
मुदलाचा ठावो नाहीं ऐसें केलें ॥१॥
रिणाईत नव्हे हा निर्गुणासि समंधु ।
येणें परमबोधु बोधविला ॥२॥
ऐसी आपुली साक्षी कवणें पै द्यावी ।
निवृत्ति म्हणे कांहीं ठायीं न ठेवीची ॥३॥
बापरखुमादेविवरें केला घातासि घातु ।
आपुला लक्षाचा लाभु वरी दिधला ॥४॥
अर्थ:-
पुन्हां जन्माला येण्याचे निमित्त जें पूर्विचे कर्म ते निवृत्तिरायांनी गिळून मुद्दलाचा ठाव ठिकाणा नाहीसा केला. या निर्गुणासी संबंध झाला असता जन्ममरणाचे ऋण राहात नाही. त्या निर्गुणाचा परमबोध श्रीगुरू निवृत्तिनाथानी मला ठसवून दिला. आतां ही साक्ष स्वतःच्या अंतःकरणाशिवाय कोणी द्यावी. श्रीगुरू निवृत्तिनाध म्हणतात. हे ज्ञानदेवा तूं आतां आपल्याठिकाणी काही एक पापपुण्य ठेवू नकोस. याप्रमाणे रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल यांनी जीवाचा घात करणारा जो संसार त्याचाच घात करून टाकला. आणि आपले जे लक्ष्यार्थस्वरूप त्याचा लाभ करून दिला असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
