ब्रह्माची पुतळी मीचि पै जालों ।
ब्रह्माचि लेईलो अंजनगे माय ॥१॥
ब्रह्मचि सुख ब्रह्मपदीं पावलों ।
ब्रह्मसुखीं निवालों निजींनिज देखा ॥२॥
बापरखुमादेविवरु ब्रह्मपदीं सामावला ।
मजसहित घेऊनि गेला निजपुटीं ॥३॥
अर्थ:-
पुतळी म्हणजे माझे शरीर ब्रह्मरुपच झाले. डोळ्यामध्ये ब्रह्माचेच अंजन घातले आहे. ब्रह्म हेच सुख आहे त्याठिकाणी प्राप्त झालो अंतःकरणाने ब्रह्मसुखाच्या ठिकाणी शांत झालो. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल हाच ब्रह्म असून त्याच्या पदाच्या ठिकाणी मी ऐक्य पावलो. व माझेपणा सहवर्तमान तो आपल्या स्वरूपांत मला घेऊन गेला. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
