सांवळा सकुमार लावण्य त्रिभुवनीं ।
अवचितां आंगणीं देखिला रया ॥१॥
आळवितां नयेचि सचेतनीं अचेत ।
भावेंचि तृप्त माझा हरी ॥२॥
अज्ञानी न दिसे ज्ञानी येऊनि उभा ।
विज्ञानेसी शोभा दावी रया ॥३॥
ज्ञानदेवा सार सावळीये मूर्ति ।
निवृत्तीनें गुंति उगविली ॥४॥
अर्थ:-
सर्व त्रिभुवनांत अत्यंत सुंदर सुकुमार असा श्रीकृष्ण माझ्या अंगणांत खेळतांना मी पाहिला. त्याला जवळ येण्याबद्दल मी काकुळतीस येऊन बोलाविले. पण तो येत नाही. परमात्मस्वरूपाविषयी विचार केला तर सचेतन जीवांत असून तो अचेतनच असतो. पण त्याला एकच आवड आहे ती ही की भक्ताच्या निष्कपट भावाने तो तृप्त होऊन तो माझा श्रीकृष्ण प्राप्त होतो. अज्ञानी जीवामध्ये तो असून दिसत नाही. आणि ज्ञानी लोकांच्या अंतःकरणांत सहज येऊन अंतःकरणाच्या ज्ञानाने शोभा दाखवितो. माझ्या निवृत्तीरायांनी ज्ञान अज्ञान व विज्ञान हा गुंता उकलुन त्या श्री कृष्ण मूर्तीचे मला दर्शन घडवले असे ज्ञानदेव सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
