सांवळे परब्रह्म आवडे या जिवा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १७७
सांवळे परब्रह्म आवडे या जिवा ।
मनें मन राणिवा घर केलें ॥१॥
काय करुं सये सांवळे गोंवित ।
आपेआप लपत मन तेथें ॥२॥
बापरखुमादेविवरु सांवळी प्रतिमा ।
मनें मनीं क्षमा एक जालें ॥३॥
अर्थ:-
अति मोहक, शामसुंदर, परब्रह्म भगवान श्रीकृष्ण तो या जीवाला फार आवडतो. म्हणूनच मने मन म्हणजे आपल्या ठिकाणी श्रीकृष्ण परमात्मसौख्य भोगण्यांस राजमंदिर केले. काय करावे ते सांवळे परब्रह्म माझ्या मनाला आपल्यांत अटकवून टांकते. म्हणजे मन सहजच तेथे लपून जाते म्हणजे एकरूप होते. माझे पिता व रखुमादेवीचा पती सांवळ्या प्रभेचा जो श्रीविठ्ठल त्याचेच ठिकाणी जाण्याचा मनाचा प्रवाह झाला आहे. असे माऊली सांगतात.
सांवळे परब्रह्म आवडे या जिवा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १७७
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
