पांचा दामांचा घोंगडा नेसेन ।
उरली मोट ते मी जेविनगे बाईये ॥१॥
कामारि कामारि कामारि होऊन ।
या गोपाळाचें घरीं रिघेन गे बाईये ॥२॥
त्याचा उंबरा उसिसा करीन ।
वरि वेरझारा मी सारीनगे बाईये ॥३॥
निवृत्ति ज्ञानदेवा पुसतिल वर्म ।
त्यासि कामीन पुरेनगे बाईये ॥४॥
अर्थ:-
भगवद्प्राप्तीकरता तळमळ लागलेली विरहिणी म्हणते घोंगडा म्हणजे वस्त्र ज्या वस्त्राला पाच पैशाचीसुद्धा किंमत नाही असे जाडे भरडे नेसेन. आणि त्या परमात्म्याचे जे उच्छिष्ट राहील ते मी जेवण करीन. त्याचे एका दासीच्या दासीची दासी होईन. पण या गोपाळाच्या घरांत त्याच्या प्राप्तीकरता शिरेन. त्याच्या घरांत मला शरीरभोगाची इच्छा नाही. त्याचे दारांत मी पडून राहीन. त्याच्या दाराचा उंबरा मी उशास घेईन. इतके कष्ट मी करीन पण मी माझी जन्ममरणरूपी येरझार मात्र चुकवीन. याचे वर्म निवृत्तीरायांनी ज्ञानदेवास विचारले तर त्यांची दासी होऊन मी सुद्धा उत्तर देण्यास पुरेन. असे माऊली ज्ञानदेव सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
