आजिवरि होते मी मोकाट ।
तंव डोळे फ़ुकट मोडा तुम्ही ॥१॥
समर्थाचे अंगी पडले अवचिति ।
तुम्हां ऐसि किती चाळविली ॥२॥
बापरखुमादेवीवरा विठ्ठलाचि घरवात जाले ।
जन्मवरी एकांत करुनि ठेले ॥३॥
अर्थ:-
आजपर्यंत मी स्वैर असल्यामुळे लोकांना डोळे घालण्याची फुकट खटपट केली. खटपट करीत असता सहजच समर्थाच्या पदरी पडलें. तुमच्या सारखे भासणारे आजपर्यंत मी किती एक चाळविले. आतां तुमच्या पदरांत पडल्यामुळे माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल यांच्या घरादारांत मीच होऊन जन्मभर एकांत करून राहिले. असे माऊली सांगतात.
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
