दुरकु अंबुला केलागे बाई – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १३७
दुरकु अंबुला केलागे बाई ।
ब्रह्मादिकां तो न पडे ठाई ॥१॥
हालों नये चालों नये ।
सैरावरा कांही बोलों नये ॥२॥
अंबुला केला धावे जरि मन ।
बुडती बेताळीस जाती नाक कान ॥३॥
मागील केलें तें अवघें वावो ।
बापरखुमादेविवरु विठ्ठल नाहो ॥४॥
अर्थ:-
इंद्रिये, मन, बुद्धि त्यांची कारण पंचमहाभूते, त्यांचे कारण अविद्या इतक्यांहून दूर असलेल्या ब्रह्मादिकांना कळत नाही त्याला मी पति केला. त्या पतिस्वरुपाच्या ठिकाणी चलनवलन वगैरे क्रिया किंवा कोणत्याही तहेचे भाषण खपत नाही. आतां आनंदघन पति करुन जर मन प्रपंचाकडे धांवेल तर बेचाळीस कुळे नरकांत पडून नाक कान जातील. म्हणजे सर्वप्रकारे फजिती होईल. एकदा त्या परमात्म्याला पति केला म्हणजे मागील देहात्मभावादि सर्वच खोटे होऊन जातात. असे ते माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल ते माझा पति आहेत असे माऊली सांगतात.
दुरकु अंबुला केलागे बाई – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १३७
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
