पावया छंदे तल्लीन गोविंदें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १०१
पावया छंदे तल्लीन गोविंदें ।
नाचती आनंदे गोपाळ कैसे ॥१॥
यमुनेच्या तीरीं गाई चारी हरी ।
गोपाळ गजरीं आनंदले ॥ध्रु०॥
ठायीं ठायीं मातु पेंधा पैं नाचतु ।
वाकुल्या दावितु हरी छंदें ॥२॥
ठाई ठाती उभ्या विसरल्या माया ।
हाकितु लवलाह्या कृष्णहरी ॥३॥
ज्ञानदेवाजिवीं कृष्णचिरंजिवी ।
गोपाळ रंजवी प्रेमभक्तां ॥४॥
अर्थ:–
पावा वाजवताना कृष्णाला पाहुन ते गोपाळ तल्लीन होऊन आनंदाने नाचायला लागले. स्वतः तो हरि यमुना तीरी गायी चारताना पाहुन ते गोपाळ त्याच्या नामाचा गजर करु लागले. त्या आनंदात ते सर्व गोपाळ नाचत असताना तो पेंद्या ब्रह्मादिकांना वाकुल्या दाखवत आहे. व हे पाहुन चरताना ठिकठिकाणी उभ्या गोमातांना तो हरि घाईने वळु लागला आहे. माझ्यासाठी चिंरजिंव असलेला तो परमात्मा त्या गोपाळांना प्रेम भक्तीने रंजवीत आहे असे माऊली सांगतात.
पावया छंदे तल्लीन गोविंदें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १०१
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
