पांचासहित लयातीत जालिये वो – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३२९
पांचासहित लयातीत जालिये वो ।
प्रेम भक्ती अनुसरलें वो काळ्या रुपासी ॥१॥
ठायींचाची काळा अनादि बहु काळा ।
म्हणोनि वेदा चाळा लाविलागे माये ॥२॥
बापरखुमादेविवरें जन्मावेगळें पै केलें ।
म्हणोनि भाज जाले बाईयेवो ॥३॥
अर्थ:-
माझ्या शरीराला उपादानभूत असलेली पंचभूते किंवा माझ्या स्वरूपाला आच्छादन करणारे पंचकोश यांचा विचारदृष्टीने सर्व भूतांचे उपादान कारण जे अज्ञान त्यात लय होतो. त्या अज्ञानाच्या पलिकडे असलेला जो श्रीकृष्ण परमात्मा तद्रुप मी झाले. पूर्वसंस्काराने त्या काळ्याच्या ठिकाणी असलेली प्रेम भक्ति त्या प्रेमभक्तिने पुन्हा त्या काळ्यारूपास मी अनुसरले. हा ठायीचाचि अनादि कालाचा व स्वरूपेकरून काळा म्हणजे नामरूपातीत शुद्ध असल्यामुळे समजण्यास फार कठीण आहे. फार काय सांगावे सर्वज्ञ वेदालाही त्याने आपले स्वरूप समजावून घेण्याचा चाळा लाविला आहे. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल त्यांच्या भुलीमुळे त्याने मला जन्मविरहित केले मी त्यांची बायको झाले. असे माऊली सांगतात.
पांचासहित लयातीत जालिये वो – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३२९
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
