निरखित निरखित गेलिये – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३१७
निरखित निरखित गेलिये ।
पाहे तंव तन्मय जालिये ॥१॥
उन्मनीं मन निवालें ।
सावळें परब्रह्म भासलें ॥२॥
रुप येवोनियां डोळां बैसलें ।
पाहें तंव परब्रह्म आतलें ॥३॥
बापरखुमादेविवरें विठ्ठलें ।
मुस ओतुनि मेण सांडिलें ॥४॥
अर्थ:-
निरखित निरखित म्हणजे श्रवण, मनन, निजिध्यासन करीत, करित वा पंचकोशाचा निरास करीत करीत किंवा नामस्मरणादि भक्ति करीत करीत श्रीकृष्ण परमात्म्याला पहावयाला म्हणून गेले. तो त्याला पाहाताक्षणीच मी तद्रूप झाले. उन्मन जो परमात्मा त्याचे ठिकाणी मन शांत होऊन तो सांवळा श्रीकृष्ण परब्रह्म भासला. त्याचे रुप माझ्या डोळ्यांत येऊन बसले. विचार करुन पाहिले तर परब्रह्मच माझ्या शरीरांत अवतीर्ण झाले आहे. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्री विठ्ठल त्यानी माझ्या शरीरुपी मुसीत परमात्मस्वरुप ओतल्याबरोबर अनात्मभावाचे मेण सर्व नाहीसे होऊन गेले असे माऊली सांगतात.
निरखित निरखित गेलिये – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३१७
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
