दुरुनि येक ऋण मागावया आलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३२४
दुरुनि येक ऋण मागावया आलें ॥
माझें मीं पाहिलें तंव कांही नाहीं ॥१॥
भीतरील माझीं पंचरत्नें नेलीं ।
स्वस्वरुप वाहवलीं मध्य गिळियेलें ॥२॥
निवृत्ति बोधें मी बोधलें ॥
सांगतें वाहवलें सर्वस्वेंसी ॥३॥
ऐसा रखुमादेविवरुविठ्ठलु आपण पुढारला ।
माझा निर्वाळा केला संसारींचा ॥४॥
अर्थ:-
अनेक जन्मामध्ये केलेली पुण्याई हेच कोणी ऋण परमात्म्याशी मागण्याकरिता आले आणि मी कोण आहे हे माझे मी पाहू लागले. तो माझा मीपणाच नाहीसा झाला.माझ्या तील पंचरत्ने म्हणजे पंचप्राण स्वस्वरूपा बोधामध्ये वाहून गेले म्हणून त्या परमात्म्याने मलाच गिळून टाकले. श्रीगुरुनिवृत्तिरायांच्या बोधाने मला हा बोध झाला. त्या मुळे मांझे देहात्मभाव सर्वस्वी वाहून गेले. असे मी आपला अनुभव सांगतो. हा सर्व व्यवहार रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल त्यांनी पुढाकार घेऊन केला आणि संसारापासून वेगळेपणाचा माझे ठिकाणी निश्चय केला असे माऊली सांगतात.
दुरुनि येक ऋण मागावया आलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३२४
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
