अगाधपण माझें अंगी बाणलें वरपडें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३०७
अगाधपण माझें अंगी बाणलें वरपडें
देखिलें मृत्तिका लिंग ॥१॥
त्यासि चैतन्य नाहीं गुण नाहीं ।
चळण नाहीं गुण रुप नाहीं ॥२॥
माझ्या शरीरीं ज्योतिर्लिंग उगवलें ।
अगाध कळविलें हस्तेंविण ॥३॥
बापरखुमादेविवरु ज्योतिर्लिंग विश्वनाथ ।
तेणें माझा मनोरथ पुरविलागे माये ॥४॥
अर्थ:-
माझ्या ठिकाणचा परिछिन्न देहात्मभाव होता तो नाहीसा होऊन मृतिकालिंग म्हणजे परमात्मस्वरुप मला प्राप्त झाले.त्या परमात्मस्वरुपाच्या ठिकाणी ज्ञान, गुण, चलन, रुप हे काही नाही. अशा तहेचे ते ज्योतिर्लिंग माझ्या शरीरांत म्हणजे हृदयांतच प्रगट झाले. असे ते अगाध ज्योतिर्लिंग त्यास मी हातावाचून स्वाधीन करुन घेतले. माझे पिता व रखुमादेवीचे पती जे श्रीविठ्ठल तेच जोतिर्लिंग म्हणजे विश्वनाथ होय व त्यांनी माझे सर्व मनोरथ पूर्ण केले. असे माऊली सांगतात.
अगाधपण माझें अंगी बाणलें वरपडें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३०७
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
