Skip to content
पांडुरंगीं लागो मन – संत चोखामेळा अभंग – २८७
पांडुरंगीं लागो मन ।
कोण चिंतन करी ऐसें ॥१॥
देहभाव विसरला ।
देव गेला बुडोनी ॥२॥
जीव उपाधि भक्ती वंद्य ।
तेथें भेद जन्मला ॥३॥
मुळींच चोखा मेळा नाहीं ।
कैंचा राही विटाळ ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
पांडुरंगीं लागो मन – संत चोखामेळा अभंग – २८७
