उपजले विटाळीं मेले – संत चोखामेळा अभंग – २८०
उपजले विटाळीं मेले – संत चोखामेळा अभंग – २८०
उपजले विटाळीं मेले ते विटाळीं ।
राहिले विटाळीं तेही जाती ॥१॥
रडती पडती तेही वेगे मरती ।
परि नाम न गाती भुली भ्रमें ॥२॥
कायरे हा देह सुखाचा तयासी ।
उघडाचि जासी अंतकाळीं ॥३॥
चोखा म्हणे याचा न धरीं भरंवसा ।
अंतीं यम फांसा गळां पडे ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
उपजले विटाळीं मेले – संत चोखामेळा अभंग – २८०
