Skip to content
कोणें देखियेलें जग – संत चोखामेळा अभंग – २७४
कोणें देखियेलें जग ।
पांडुरंग मी नेणें ॥१॥
मौन्यें पारूषली वाणी ।
शब्द खाणी विसरली ॥२॥
एका आधीं कैर्चे दोन ।
मजपासुन मी नेणें ॥३॥
चोखामेळा म्हणती संत ।
हेही मात उपाधी ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
कोणें देखियेलें जग – संत चोखामेळा अभंग – २७४
